Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

dinsdag 3 januari 2017

PARIS CHIC, UITGAAN IN PARIJS 2017

Wie in Parijs chic wil uitgaan, mijdt tegenwoordig bar en brasserie. Stappen op sterrenniveau doe je anno 2017 in de bars van Parijse luxehotels. Elk sterrenhotel heeft tegenwoordig een bar met een bijzonder interieur en dito gasten. Wij kozen er een aantal voor u uit, testten de cocktails, bestudeerden de bezoekers en besnuffelden het interieur. Paris FvdV presenteert uw feestgids voor de lichtstad voor 2017.

Een shaker gaat een meter de lucht in en komt draaiend weer in de hand van de barman terecht. De loungemuziek wordt langzaam harder gezet en de dj voert het tempo van de beats op. Het licht wordt gedempt. De serveerster met glanzend haar tot op de heupen trekt haar minuscule rokje recht. De bar van Hôtel Costes is zonder twijfel een van de meest glamoureuze bars van Parijs. Er hangen kroonluchters, de muren zijn bedekt met fraai bewerkte houten panelen en er ligt dik Perzisch tapijt. Maar toch is het hier allesbehalve traditioneel. Her en der staan geopende champagneflessen op tafel. Mick Jagger is een van de vaste gasten. Er zitten, staan en lopen (bijna) alleen maar mooie tot zeer mooie mensen. Ze nippen aan cocktails met namen als French Kiss en Basilic Instinct. Costes is zwoel. ‘Ik zou het omschrijven als chic en rock-’n-roll’, vertelt chef-barman Grégory Pierre. ‘Precies zoals de ware Parisienne. Het is hier fun en bizar tegelijk. Rond de tijd van het aperitief is het hier rustig, maar ’s nachts draaien we Jimi Hendrix en spuiten we soms zelfs een champagnefles door de zaak. Ja, op al die Chanel-jurkjes!’ Hôtel Costes hoort bij het horeca-imperium van de gebroeders Costes in Parijs, dat tientallen bars, restaurants en hotels beslaat. Het hotel – een initiatief van Jean-Louis Costes – zag eind jaren 90 het levenslicht en groeide al snel uit tot een bedevaartsoord voor chic Parijs nadat Vanessa Paradis en Johnny Depp elkaar hier ontmoetten. Jean-Louis wil het graag chic en rock-’n-roll houden, maar ook intiem en stijlvol. Zo gaat de legende dat Paris Hilton hier ooit de toegang werd geweigerd.

Costes, rue Saint-Honoré 239, 1e arrondissement, metro Tuileries. Elke dag geopend vanaf 17.00 uur tot in vroege ochtend. Bier: € 14, Glas Champagne: € 19, specialiteit: Cocktail 'Workshop Extension': gepureerde sinaasappel, rietsuiker, pompelmoessap, cognac, citroen, bionade van gember en sinaasappel.

Er is geen ontkomen aan: loop Le Bar 8 van het Mandarin Oriental Hôtel binnen, en daar staat ie: een enorm blok steen van maar liefst negen ton. Uitgehouwen in een steengroeve in Spanje en toen in twee maanden tijd in Italië op maat gebeiteld en in prachtige ronde vormen gepolijst. Daarna werd het blok in één stuk vervoerd, het hotel binnengereden en daar staat het nu massief te pronken als chique hotelbar met glazen, flessen én champagne. Want champagne is de specialiteit in Le Bar 8. Op de kaart staan acht soorten die je per glas kunt bestellen en nog eens 33 soorten per fles. En dan zijn er nog de cocktails: ook daarvan staan er acht met champagne op de kaart. De hotelbar van het Mandarin Oriental is intiem, met een donkere inrichting. 

Een gordijn van smalle glazen kokers biedt privacy. Op de muren fonkelen alleen de kristallen van Lalique. De Franse ontwerper Patrick Jouin gaf de bar haar Parijse touch, zijn Canadees-Keniase collega Sanjit Manku zorgde voor de exotische details. De muziek - discreet, jazzy en modern - wordt verzorgd door acteur, journalist, presentator en dj Ariel Wizman.  Rondom de bar-van-9-ton zijn zitjes ingericht, achterin is een apart hoekje in een half afgesloten kamertje. De gasten zijn internationaal: bezoekers van het hotel, winkelend publiek uit de chique Rue Saint-Honoré en zakenmensen. Intimiteit is er ook in de binnentuin, waar tussen chique shoppers her en der een amoureus stel is neergestreken. Er zijn tafels, stoelen en luie banken neergezet, maar allemaal op gepaste afstand van elkaar en afgescheiden door planten. De grote plus van deze bar: je kunt meegenieten van het werk van sterrenkok Thierry Marx. Hij bestiert de twee restaurants van het hotel, maar voorziet ook de bar van hapjes. Overdag is er een eenvoudige menukaart met ‘street food’ (van dim sum tot club sandwich), ’s avonds zijn er speciale Marx-tapas.

Le Bar 8, Mandarin Oriental, rue Saint-Honoré 251, 1e arrondissement, métro Concorde. Elke dag geopend van 11.00 uur tot 2.00 uur. Bier: € 15, Glas champagne: € 26, specialiteit: cocktail 'J’aime Paris': champagne, framboos, St-Germain-likeur.

Niet 10, niet 20, nee, zowat 30 cocktails staan er op de kaart van de W Lounge, de hypermoderne bar van het gelijknamige hotel. Want ‘lounge manager’ Aurélie Panhelleux is nu eenmaal een mixverslaafde. Dus bestel je bij haar een Cherry Chocolate Cake (jazeker: dat is een cocktail) of een ‘cocktail’ op basis van thee, zoals de Euphorique (earl grey met cointreau). ‘In het hotel staan design en muziek centraal en dat zie je ook in de bar’, vertelt Panhelleux. Vijf avonden per week staat er een dj naast de bar die electro en hiphop draait. De lange zwarte muur achter de bar zit vol lichtjes die afhankelijk van de stemming en het tijdstip van kleur veranderen. ‘Toch komt hier een heel uiteenlopend publiek. Aan het eind van de middag veel zakenmensen, want er zijn veel kantoren vlakbij. En ’s avonds meer jongeren die in de buurt uitgaan en hier voor de cocktails komen.’ De W lounge is ‘ontspannen, maar dan wel op 5-sterrenniveau’. Oftewel: de bediening is onberispelijk maar tegelijkertijd on-Frans losjes. Hier zie je geen afstandelijke heren met schorten, maar jong personeel dat desnoods even aanschuift bij de klanten. ‘Dat is de Amerikaanse invloed van de W-keten’, zegt Panhelleux. ‘Jovialer, dichterbij de klant.’ En de bar heeft ook nog twee annexen. Ernaast ligt de ‘living room’, een stijlvolle ruimte met de Haussmanniaanse details van het oude gebouw, waar de muziek zachter staat. En buiten is er – bij goed weer – het terras. Met eettafeltjes en stoelen maar ook luie loungebanken. Voor de liefhebbers: elke dinsdagavond is het ‘do it yourself’-avond. Onder begeleiding van Panhelleux en haar collega’s mag iedereen dan – achter de bar of aan tafel – zelf aan de slag met alcohol, fruit en shakers.

W Lounge, Hotel W Paris-Opéra, rue Meyerbeer 4, 9e arrondissement, métro Opéra. Dagelijks geopend van 10.00 uur tot 02.00 uur. Bier: € 7, Glas champagne: € 18, specialiteit cocktail 'Spark': wodka, sinaasappelsap, frambozenpuree, saffraanwater, honing en champagne

Grandeur, dat is het enige woord dat het Banke Hotel in Parijs adequaat beschrijft. Ooit was het immense pand een diamantbank, gebouwd rond 1906, en de luxe van weleer druipt er nog steeds van de muren. De entreehal heeft een glazen koepel in het dak, op 19 meter hoogte. 

Je ziet rondom zuilen, pilaren en kruisbogen, maar dan in hedendaagse kleuren, en een mééééterslange knalrode Chesterfield-bank. Die majestueuze hal gaat naadloos over in de bar, met transparante krukken van Philippe Starck en houten stoelen van Maarten Baas. Ook in de bar staat weer zo’n enorm lange en brede bank, met erboven drie immense stierenkoppen aan de muur: levensgroot en ook weer goudkleurig. Het is maar een van de vele verwijzingen naar de herkomst van de eigenaar van het hotel, de Catalaanse zakenman Jordi Clos die de Derby hotelketen bestiert. Ondanks alle interieur-extravaganza is de bar van Banke opmerkelijk rustig. Discreet. De muziek is jazzy en poppy en leidt niet af. Hier zitten vooral klanten uit het hotel en zakenmensen die niet bang zijn voor een Starck-kruk of een stierenkop. Er wordt zachtjes gepraat en druk genetwerkt. ‘Très corporate’, omschrijven ze de bar in het hotel. Natuurlijk zijn er - het blijft Spaans - ook tapas bij de drankjes: Spaanse kazen en tortilla’s met chorizo. Maar vergeet ook de ‘mini bikini’s’ niet: geroosterd brood met ham en kaas of ‘mini bikini uptown’ met camembert en asperges.

Banke, Hôtel Banke Paris, rue Lafayette 20, 9e arrondissement, métro Chaussée d'Antin la Fayette. Dagelijks geopend van 10.00 uur tot middernacht of 01.30 uur in het weekend. Bier: € 10, Glas champagne: € 19, specialiteit cocktail 'La Bohemia': infusie van vanille, ananassap, Chambord-frambozenlikeur. 


De best verstopte bar in Parijs is zonder twijfel die van l’Hôtel. Omdat het hotel zelf al in een klein verborgen straatje ligt en geen groot zichtbaar uithangbord heeft, maar ook omdat de bar zó klein is dat je ’m in het hotel bijna voorbij loopt. Voorbij de lobby staan rechts twee pilaren en daarachter ligt ie: de bar, zo’n twee meter lang met vier barkrukken. Aan de andere kant van het gangpad staan weer twee zuilen met daarachter twee sofa’s tussen boekenkasten. Loop een minuscuul trapje op en je vindt nog een paar tafeltjes met stoeltjes maar ook een prachtige discrete halfronde ruimte met een bank onder een beschilderd plafond, met schilderijen en sierlijsten op en langs de muren. Het tapijt heeft een panterprint. Er staan kleine schemerlampjes. Langs de muren hangen stoffen gedrapeerd, de stoelleuningen zijn gestoffeerd met rode pluche. 

Het licht is gedempt. ‘Het is sfeervol, discreet, intiem, klein en een beetje geheim’, vertelt manager Julien Révah. ‘Dat zoeken de mensen die hier komen.’ En dat zijn niet alleen kunstenaars en uitgevers uit de buurt, maar ook internationale sterren als Kate Moss en Quentin Tarantino die de paparazzi bij de ‘grote’ sterrenhotels liever mijden. L’Hôtel heeft een rijke geschiedenis, die eind 19e eeuw al begon toen schrijver Oscar Wilde er – verbannen uit Groot-Brittannië – zijn intrek nam, nooit zijn rekening betaalde en ook in het hotel aan zijn einde kwam. In de jaren 70 was de bar – toen nog in de kelder – een begrip in Hollywood en onder rocksterren. Grace Kelly en Barbra Streisand kwamen er, Jim Morrison, The Rolling Stones en Serge Gainsbourg zorgden er voor beschonken avonden en maakten druk gebruik van de piano. De bar verhuisde ruim tien jaar geleden naar de begane grond. Ontwerper Jacques Garcia (die ook Costes onder handen nam) zorgde voor de huidige barokke inrichting. ‘We bieden er kwaliteit van hoog niveau en met zeldzame producten’, aldus Révah. ‘Dus geen 150 soorten whisky, maar wel die ene Japanse whisky van uitmuntende kwaliteit. En we hebben ook absint. Bovendien kweekt onze barman zijn eigen kruiden en maakt hij zelf grenadine.’

L’Hôtel, rue des Beaux-Arts 13, 6e arrondissement, métro Saint Germain des Prés. Dagelijks geopend 24/7, cocktails vanaf 17.00 uur. Bier: € 10, Champagne: € 17, specialiteit cocktail 'Le 13': champagne en viooltjesextract.


Boven een tafel hangen rode, gele en groene zwembandjes met vrolijke dierenfiguren. Er staat een XXL-tafelvoetbalspel. Stoelen zijn er in de vorm van afgekapte boomstammen. Het zwarte lage plafond is beschilderd met tekeningen en teksten. De bar van Hôtel Mama Shelter voelt als een feestje. Vrolijkheid troef. Toerismeondernemer Serge Trigano (Club Med), ontwerper Philippe Starck en filosoof Cyril Aouizerate wilden een viertal jaar geleden een hotel neerzetten waar ‘de regels op z’n kop worden gezet’. Dus verrees het hippe Mama Shelter in een relatief saaie volkswijk aan de rand van Parijs. De kamers ademen luxe maar zijn ook betaalbaar. Het restaurant is chic maar herbergt ook een pizzeria. En de bar: die vormt een geslaagde twee-eenheid met het restaurant. In de zaal met het lage plafond staan boekenkasten en een vogelkooi, bankjes en leeslampjes en daar middenin staat die bar - verlicht, van glas en staal en zilverkleurig. Overdag en aan het begin van de avond kun je voor een drankje nog aanschuiven bij een tafeltje, later op de avond nemen de eters die plaatsen over en verschansen drinkers zich rondom de bar of op het langgerekte balkonterras. De muziek gaat dan harder, electro en hiphop ligt op de draaitafels en in de weekends verzorgt undergroundradiostation Radio Nova de bands die hier optreden. En ook het publiek verandert met het verstrijken van de uren. Bij zonlicht tref je in Mama Shelter hotelgasten en mensen uit de wijk. Koffie, thee en geroezemoes zetten dan de toon. Bij het vallen van de avond wordt de bar een vluchthaven van ‘Paris bon chic bon genre’ dat hier een aperitief drinkt, eet en vaak lang blijft hangen. Wijn, cocktails en gelach domineren dan. Oh ja, Monica Bellucci is een fan van de zondagse brunch. 

Mama Shelter, rue de Bagnolet 109, 20e arrondissement, métro Alexandre Dumas. Dagelijks geopend van 18.00 uur tot 01.30 uur. Bier: € 6, Glas champagne: € 13, specialiteit cocktail 'Cucumber: Mint Martini': Martini, komkommer en munt.


In juni 2013 opende het Buddha-bar hotel in Parijs. Inmiddels het vlaggenschip van de George V Entertainment Group en 'lucky me' was er gast voor een nacht. Slechts 250 meter verwijderd van de Buddha-Bar staat in een volgende zijstraat van de rue Faubourg-Saint-Honoré een geclassificeerd historisch monument. Het hôtel particulier (herenhuis) uit 1724  van Augustin Blondel de Gagny, een groot kunstverzamelaar en direct verbonden aan het Franse koningshuis. Dit monument aan de rue d'Anjou nummer 4 biedt plaats aan een uiterst luxueus hotel met slechts 56 kamers waarvan 19 suites, een bar, lounge, restaurant en een luxueuze spa.

Meteen bij binnenkomst lijk je in het decor te zijn beland van de Franse film uit 1992, Indochine. Geregisseerd door Régis Wargnier, met in de hoofdrol de beeldschone Catherine Deneuve en uiteindelijk bekroond met een Oscar. De film gaat over het einde van de Franse koloniale tijd in het huidige Vietnam. Het interieur ademt het concept van Raymond Visan: 'Le voyage dans le voyage', een reis in een reis, als antwoord op de verwachtingen van zijn 'reizigers' in hun zoektocht naar een onvergetelijke ervaring. Eenmaal over de drempel betreedt u als het ware een ander tijdperk. Onder een hemel van 120 rode lampions ligt een schitterend mozaïeken vloer met ingelegd, in warme kleuren, een draak, het symbool van kracht en leven. Een symbool dat overigens steeds terugkomt in het luxe monumentale interieur van dit hotel. Neo-Aziatische architectuur op een zeer smaakvolle manier vermengd met traditionele westelijke esthetica in een historische omgeving. Waar het westen als het ware samensmelt met de Oriënt. Dit alles vormgegeven door architect en designer van de Buddha-bar; François Wapler, naar ideeën van de twee dochters van Visan, Tarja en Ilona. 

Beneden vraagt het oog direct de aandacht van bar; 'Le Qu4tre'. Een warm en kleurrijk interieur van gouden zijden panelen, gecombineerd met glanzende Japanse panelen van rood laqué versierd met takken van kersenbloesem. De ruimte krijgt een extra dimensie door de spiegeling van de royale fauteuils in het Chinees zwart laqué plafond. Een heerlijke ambiance om de indrukken van een dagje Parijs te verwerken onder het genot van een goed glas wijn. Verkozen tot beste bar van 2014-2015 in Europa.

Le Qu4tre, Buddhabar Hotel, rue d'Anjou 4, 8e arrondissement, metro Concorde,
Dagelijks geopend 24/7 vanaf 15.00 uur. Specialiteit cocktail gebaseerd op de vier elementen; water, vuur, lucht en aarde.  Vrijdag en zaterdag is er een DJ live aanwezig.


Een overigens onschuldig rendez-vous bracht mij, tijdens mijn laatste bezoek aan Parijs, naar een van de allernieuwste hotspots. Het scheen al jaren een van de iconen van Parijs te zijn maar is onlangs herrezen. 'Les Bains Douches' of kortweg 'Les Bains Paris' genoemd. Het prachtige pand in Haussmann-stijl is te vinden in het 3e arrondissement aan de rue du Bourg-l'Abbé 6. Geen straat met bijzondere bezienswaardigheden, maar dit is er een!

Les Bains douches was ooit een befaamde nachtclub tussen 1980 en 2010. Een plek waar je gezien werd en gezien moest worden. Dé ontmoetingsplaats van de high society, show business en internationale kunst. Andy Warhol, Yves Saint-Laurent, Karl Lagerfeld, Naomi Cambell, Kate Moss, Claudia Schiffer, Bono, Prince, David Bowie, Mick Jagger, (en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan, de lijst is eindeloos) waren hier kind aan huis. Van een plek waar beroemdheden zich graag vertonen, tot creatieve broedplaats; 'Les Bains' had het allemaal.

Maar de geschiedenis gaat nog veel verder terug. Het gebouw was ooit een gerenommeerd Parijs badhuis. Een authentiek badhuis uit 1885 en een magistraal stukje architectuur zo aan het einde van de 19e eeuw een trekpleister voor veel invloedrijke mensen uit de homosexuele scene maar ook voor de marktkoopmannen van de hallen. Een ietwat vreemde combinatie in die tijd.

In 1978 besloten twee jonge Fransmannen, Jacques Renault en zijn partner Fabrice Coat, de toen nog niet zo beroemde Phillippe Starck in te huren om het pand een upgrade te geven. Een van de beroemdste discotheken annex concertzaal - met zwembad - van Parijs  was geboren en opende op 21 december 1978 zijn deuren. Meer dan 3000 mensen zijn aanwezig op de dag van de opening. Depeche Mode gaf hier zijn eerste concert in Frankrijk. In 1984 wordt de club verkocht een Hubert Boukobza en Claude Challe en creëren er een tempel van de nacht inclusief hotel. Elke beroemdheid, op bezoek in Parijs, wordt hier gespot. Dé 'Place to Be' fungeert als decor in vele films; 'Les Nuits de la Pleine Lune' en Frantic van Roman Polanski. Na 1990 begint het verval en verandert de club vele malen van eigenaar. In het begin van 2010 werd het pand met onmiddellijke ingang gesloten omdat de huurder, onder invloed van cocaïne, er een draagmuur en enkele pijlers uit had gesloopt. Een langdurige renovatie volgt.

Les Bains herrijst in 2015 door de vakkundige ingrepen van architecten en designers zoals Vincent Bastie, Tristan Auer en Dennis Montel. Met de renovatie van Les Bains is geluisterd naar de stemmen uit het verleden die nog in het gebouw ronddolen. Het pand is een levendige combinatie van de huidige Parijse tijdgeest en de geschiedenis van het badhuis 'Les Bains Guerbois', getransformeerd tot een luxehotel en een internationale hotspot. Een plek waar elke creatieveling zijn ideeën kan uitvinden en ontwikkelen. Opnieuw een waar icoon in Parijs. De bar van Les Bains is natuurlijk nog steeds het hart van het hotel. Een ontmoetingsplek voor talenten in de muziekindustrie, gast -dj's maar ook dè scene voor concerten, modeshows, vernissages en andere evenementen. De bar is geopend van woensdag tot en met zaterdag van 23.00 uur tot 05.00 uur.

Les Bains, rue du Bourg-l'Abbé 6, 3e arrondissement, metro Étienne Marcel, Arts et Métiers.
Dagelijks geopend vanaf 15.00 uur, niet alleen voor de mooiste cocktails maar ook voor een gezonde juice van de 'juice card' om daarna te happen uit een keuze van het welness menu.

Onderstaande blog is in samenwerking met de Nederlandse journalist en Parijs kenner Frank Renout. Sinds 2004 is hij woonachtig in Frankrijk en werkt als correspondent voor diverse kranten en omroepen in Nederland en België. Voor Nederland schrijft hij onder andere voor het Algemeen Dagblad, Vrij Nederland en levert diverse bijdragen aan programma's van de NOS en de Wereldomroep. In België voor schrijft hij voor De Standaard en de VRT. Tevens is hij de auteur van het boek 'Super Sarko' over de vorige Franse President Nicolas Sarkozy.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten