Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

zaterdag 30 december 2017

GOBEE.BIKE VERSUS DE VÉLIB; DEELFIETSEN IN PARIJS

Ineens staan ze er. Ze verschijnen uit het niets en vallen op door hun appelgroene kleur; de Gobee bikes in Parijs. De Smoove, de nieuwe Vélib, krijgt ferme concurrentie. Heel slim duikt Gobee.bike in het gat dat valt doordat de oude Vélib wordt vervangen door de nieuwe Vélib van Smoovengo. In mijn vorige blog vertelde ik al dat in de komende maanden in Parijs 1200 vélibstations in een strak schema worden vervangen. Zo ook de 20.000 fietsen, die worden vervangen door zowel mechanische als elektrisch aangedreven fietsen. Deze hele operatie duurt nog tot en met 31 maart 2018. In de tussentijd is het aanbod van vélibfietsen belangrijk minder en onzeker voor de ruim 300.000 abonnees.


Gobee.bike uit Hongkong probeert de Parijzenaren te overtuigen van de praktische kant van hun systeem. Deze jonge start-up haalde in augustus 2017 ruim 9 miljoen dollar op om wereldwijd Gobee fietsen te installeren. Na Hong Kong was op 5 oktober 2017 de stad Lille aan de beurt en sinds november jl. duiken ze overal op in het Parijse stadsbeeld. Heel slim worden ze op punten neergezet waar veel toeristen komen. Samen met Smoove, oBike uit Singapore en Ofo uit Peking, wil Gobee.bike, Anne Hidalgo helpen om in een snel tempo de stad te vergroenen en er voor te zorgen dat Parijs in 2020 dè wereldhoofdstad van de fiets gaat worden. Dit type fietsverhuursysteem heeft zich in twee jaar in China ontwikkeld en zou 10% van de luchtvervuiling in grote steden, zoals Shenzhen hebben verminderd. Gobee.Bike heeft in eerste instantie ruim 500 fietsen over de stad verdeeld.

Huren is uiterst simpel, het hebben van een smartphone (Android en IOS) is voldoende

Het systeem om een gobee fiets te huren is uiterst simpel. Het hebben van een smartphone (Android en IOS) is voldoende. De groene fietsen van Gobee.bike zijn toegankelijk via een mobiele app die je kunt downloaden vanuit de App Store en Google Play. Elke fiets beschikt over een gps-chip die het mogelijk maakt om de beschikbare fietsen in de buurt van de gebruiker te lokaliseren. Eenmaal daar kan men het slot ontgrendelen met een unieke QR-code zichtbaar op elke fiets en vervolgens reizen naar de plaats van bestemming. Je moet wel eerst een account aanmaken. Alleen gebruikers die een account aangemaakt hebben kunnen een fiets ontgrendelen en gebruiken. De fietsen zijn uitgerust met een geïntegreerd alarmsysteem en sensoren om onbedoeld gebruik tegen te gaan en te detecteren als de fiets achterblijft op een onzichtbare plek. Verder zijn de fietsen voorzien van zogenoemde foam-banden om lekfietsen tegen te gaan. Aan het einde van de rit zal het handmatig op slot zetten van de fiets de kosten stopzetten. De verlichting wordt aangedreven door een zonnepaneel en de lichten gaan alleen branden wanneer het omgevingslicht zwak wordt en de fiets in beweging is.

Het gebruik van deze fietsen kost slechts € 0,50 per half uur. De teller begint te lopen een minuut nadat de fiets is ontgrendeld. Net als bij de Vélib zijn de eerste 30 minuten gratis. Maar dat is alleen als de fiets wordt teruggebracht naar een stalling die gemarkeerd is op de app. De applicatie geeft een overzicht van alle standplaatsen die in diverse straten van Parijs zijn geïnstalleerd. Bij het aanmaken van een account moet eerst een aanbetaling gedaan worden van € 50. Dit bedrag wordt terugbetaald bij beëindiging van het account en betalen kan door middel van een creditcard, PayPal en Apple Pay. In tegenstelling tot de Vélib hoef je je niet te abonneren maar je moet wel vooraf een tegoed alloceren van € 5, € 10 of € 20. Na afloop van de rit wordt de ritprijs met het tegoed verrekend. Wat er gebeurt als het tegoed is opgebruikt vertelt de website niet.

Het simpele vierstappenplan

Door de aanbetaling van € 50 is de kostprijs hoger dan die van de Vélib. “Ja ons aanbod is duurder, maar de service die wij aanbieden is praktischer. Het aanbod van onze fietsen in de directe omgeving van de gebruiker is beter zichtbaar. Bovendien kun je de fiets overal achterlaten waar het jou uitkomt, “rechtvaardigt Raphaël Cohen, de oprichter en CEO van Gobee.bike. “Met deze manier van werken zijn wij flexibeler dan de traditionele Vélib.” Voor het gemak vergeet de CEO van Gobee’.bike te vermelden dat de fietsen single-speed hebben, geen versnellingen dus. In heuvelachtig Parijs lijkt mij dit verre van ideaal.

Bij de nieuwe Vélib worden twee verschillende abonnementen aangeboden: Het ‘V-Plus’ - aanbod, voor de mechanische versie kost € 37,20 euro per jaar (€ 3,10 euro per maand). De eerste dertig minuten zijn gratis, daarna wordt om de dertig minuten een euro gefactureerd. Het ‘V-Max’ abonnement voor de elektrische versie (ideaal voor Parijs) wordt € 99,60 euro per jaar (slechts € 8,30 euro per maand). Voor de elektrische versie is het eerste halfuur gratis en de volgende dertig minuten één euro. Het blijft ook mogelijk om de Vélib fietsen te huren zonder abonnement voor één euro elk half uur voor de klassieke versie en twee euro voor de elektrische versie.

In de eerste twee maanden waren de Gobee fietsen, net als de Vélib overigens, onderhevig aan vandalisme. Hier komt nog bij dat de Gobee fietsen minder robuust gebouwd zijn dan de nieuwe Vélibs. Verschillende fietsen heb ik al langs de kant zien staan met afgelopen kettingen. De rivierbrigade van de brandweer in Parijs heeft al diverse fietsen gelicht uit de Parijse waterwegen; het Canal van Ourq, Canal Saint-Martin en het Basin de la Villette. Vandalisme van de uitleenfietsen is een groot probleem. De volledige ‘oude’ Vélib-vloot, ruim 20.000 fietsen zijn in de afgelopen 10 jaar al vernield. Elk jaar vinden ze gemiddeld honderd Vélibs in de waterwegen van Parijs. Kosten voor de stad Parijs 1 tot 2 miljoen euro per jaar. Gobee.bike bevestigt dat 50% van alle gevallen van vandalisme die zij op hun fietsenbestand tegenkomen in feite privatiseringen zijn. Met andere woorden de gebruiker besluit de tweewieler te behouden in plaats van het weer beschikbaar te maken. Vandalisme en diefstal zijn alledaags en het is jammer dat wij een belangrijk deel van ons budget moeten toewijzen aan het lokaliseren, terughalen en repareren. Gobee.bike beschikt over mobiele reparatie-eenheden die uitgerust zijn en in staat zijn om fietsen ter plekke te repareren.

De vraag blijft natuurlijk hoelang de gemeente Parijs deze fietsverhuurbedrijven blijft tolereren. De gemeente Amsterdam is sinds augustus van dit jaar grote schoonmaak aan het houden door verhuurfietsen die los in de buitenruimte staan te verwijderen. De gemeente wil niet meer dat deze bedrijven zomaar parkeerplekken bezetten die de Amsterdammers zelf hard nodig hebben. De zwervende verhuurfietsen doorkruisen namelijk de gemeentelijke plannen. De vraag is hoe tolerant is de stad Parijs. De tijd zal het leren.

Les Photo’s: Gobee.bike

donderdag 21 december 2017

FIETSEN IN PARIJS: DE VÉLIB IS DOOD LANG LEVE DE VÉLIB.

Op zondag 15 juli 2007, daags na Frankrijks nationale feestdag introduceerde de toenmalige burgemeester van Parijs, Bertrand Delanoë, in de stad Parijs de Vélib, een afkorting van Vélos Libres. Met de introductie van dit witte fietsenplan was de stad Parijs zijn tijd ver vooruit. Het waren toen oerdegelijke en hippe fietsen van Hongaarse makelij met een soort Vespa-stuur. Voorop een boodschappenmand, licht van gewicht, slechts 22 kilogram, voorzien van 3 versnellingen, rollerbrakes, automatische LED-verlichting en een kabelslot. Twee modellen, een voor dames en een voor heren, waarvan het zadel gemakkelijk in hoogte verstelbaar is. Maar echt bijzonder is het ICT systeem dat meedraait op de achtergrond. De fietsen staan geparkeerd bij speciale ‘docking stations’ waaraan ze met een elektronisch slot worden vastgeklikt. Op het moment van vastklikken wordt de fiets, voorzien van een unieke code, geïdentificeerd. Op deze wijze zijn de gestalde fietsen in de hele stad traceerbaar. Het initiatief kwam mede tot stand dankzij de financiering van het internationale reclamebureau JC. Deceaux, in ruil voor een 10-jarige concessie van 1600 reklameborden door de gehele stad. Een miljoenen project met toen ruim 20.000 fietsen op 1200 punten in Parijs. Nooit verder dan 300 meter lopen vind je een Velib fietsverhuurstation. Mocht een van de stations leeg zijn dan vind je op de informatiepaal altijd een plattegrond naar het dichtstbijzijnde verhuurstation met fietsen.

Na 10 jaar verdwijnt deze Vélib uit het Parijse straatbeeld

Maar nu, 10 jaar later, is de concessie verlopen en heeft JC. Deceaux de strijd verloren. De Vélib is dood, lang leve de (nieuwe) Velib! Parijs is sinds oktober 2017 in de greep van een van de grootst denkbare vervangingsoperaties. In een strak schema worden 1200 stations afgebroken en vervangen. Zo ook de 20.000 fietsen, die worden vervangen door zowel gewone als elektrisch aangedreven fietsen. De hele operatie duurt tot 31 maart 2018. Dan moeten alle stations en fietsen zijn vervangen. Met 300.000 abonnees een hele operatie en onmogelijk om alle stations in een keer uit de lucht te halen. De ombouw van elk station duurt zes weken en geeft met name veel overlast op de trottoirs van Parijs. Het bedrijf Codis moet eerst alle oude stations demonteren en vervolgens verzorgt Enedis de elektrische aansluiting van de nieuwe stations. Daarna vindt de overdracht plaats van JC Deceaux naar Smoovengo. Een logistieke operatie die zeker niet vraagt om de ‘Franse slag’. De komende maanden zal de Vélib steeds schaarser worden en de drukte in de métro nog verder doen toenemen.

Artist impression van de nieuwe elektrisch aangedreven Vélib van Smoovengo

Overigens was de Vélib na 10 jaar wel aan vervanging toe. Al een lange tijd liet de kwaliteit van de fietsen te wensen over. Het leek er op of JC. Deceaux wist dat ze de concessie zouden verliezen en dus ook geen aandacht meer besteedde om kapotte fietsen te vervangen. Vanaf 1 januari 2018 kun je al beschikken over de nieuwe elektrisch aangedreven Smoovengo fiets. Ideaal om de heuvels van Parijs te beklimmen. Vaak werd de Vélib alleen maar gebruikt om naar beneden te fietsen. De elektrische hulpmotor moet voorkomen dat auto’s van Smoovengo heen en weer rijden om fietsen weer terug te brengen naar de hooggelegen fietsstations. Uiteindelijk zullen per eind maart 2018 1400 stations in gebruik zijn. Voor vragen over de tussentijdse beschikbaarheid van de Vélib kun je terecht op de website van velib2018.com.

Parijs kent inmiddels vele fietspaden maar vaak zijn dat niet meer dan lange stroken op de rijweg

Al jaren, sinds haar aanstelling in 2014, probeert de huidige burgemeester van Parijs, Anne Hidalgo, het fietsgebruik in de stad te stimuleren. Bij haar verkiezing in 2014 beloofde ze een netwerk aan fietspaden. Maar de krant Le Monde constateerde onlangs dat van haar plannen slechts 5% is gerealiseerd. Hidalgo, halverwege haar ambtstermijn, heeft afgelopen zomer de oorlog verklaard aan de auto en haar ‘Plan Vélo’ opgevoerd, volgens de website van de stad Parijs is aan het einde van 2017 20% gerealiseerd. Zo kwam de gemotoriseerde Parijzenaar na de zomervakantie voor enkele verrassingen te staan en bleek aan de westkant van de stad een baan van de snelweg geconfisqueerd te zijn voor een fietspad. Ook de drukke rue de Rivoli moest een rijbaan inleveren aan de fietser. Verder is de gemeente Parijs van plan om midden tussen alle rijbanen op de Champs Élysées een fietsstrook aan te leggen. Maar Hidalgo’s plannen, die overigens gezien worden als een oorlogs- verklaring aan de automobiel, gaan nog verder. Er komen minder parkeer- plekken in de stad, de maximum snelheid in Parijs gaat naar 30 kilometer per uur. Nou moet ik zeggen dat het nu al onmogelijk is om die 30 kilometer per uur te realiseren, maar dat terzijde. Autoloze zondagen en er is een milieuvignet geïntroduceerd. Dieselauto’s mogen per 2024 de stad niet meer in en per 2030 moeten alle auto’s die de stad willen binnenkomen elektrisch aangedreven zijn dus geen verbrandings-motor meer.

Dat er iets aan het autoverkeer in Parijs gedaan moet worden is evident. Maar door alle genomen maatregelen is de luchtkwaliteit nog niet echt verbeterd. Dankzij de maatregelen neemt het aantal auto’s in Parijs met 2% af, terwijl het aantal files is toegenomen met ruim 8% De auto is verantwoordelijk voor 13% van alle verplaatsingen, maar neemt 50% van alle ruimte in. Hidalgo’s beleid roept bij de Fransen heftige emoties op wat haar de bijnaam oplevert van de Koningin van de bobo’s, les ‘bourgeois-bohème’; de yuppen. Het Parijse stadhuis heeft de stad Amsterdam als voorbeeld, maar vergeet dat de Parijzenaar wat mobiliteit betreft op het niveau zit waar Nederland veertig jaar geleden was. Parkeertarieven liggen in Parijs op het niveau van een gemiddelde grote stad in Nederland. Het varieert per arrondissement van € 2,00 tot € 4,00 per uur. Een parkeerboete, une prune (een pruim) in populair Frans, kost slechts € 17, goedkoper dan de prijs van een dag parkeren. Geld vragen voor parkeren vindt de Parijzenaar oplichterij, bovendien is de kans op een parkeerbon in Parijs 1 op 15. Maar ook hierin komt verandering: Vanaf 1 januari 2018 is die gouden tijd voorbij, de boete voor onbetaald parkeren gaat naar € 35,00 en in sommige zones naar € 50,00. Bovendien wordt de controle in Parijs in het vervolg uitbesteedt aan ambitieuze particuliere bedrijfjes.

Met betrekking tot betaald parkeren komen er twee systemen: Je betaalt op het moment dat je parkeert het bedrag dat de parkeermeter aangeeft voor de gewenste parkeerduur of je betaalt achteraf een FPS  ‘Forfait de Post-Stationnement’, een tevoren door de lagere overheid bepaald vast bedrag. De wijziging houdt tevens in dat boetes op niet-betalen of te lang parkeren worden vervangen door een factuur FPS, die je krijgt thuisgestuurd. Daarmee wordt te lang of onbetaald parkeren uit het strafrecht gehaald. Het is dus geen overtreding meer. Daarnaast wordt door de gemeente een maximale parkeertijd vastgesteld. Wanneer je de maximale tijd hebt overschreden en je hebt direct bij het parkeren van je auto betaald, wordt het forfait verminderd met het betaalde bedrag. Tarieven en maximale parkeertijden zijn bedoeld om (te) lang parkeren te ontmoedigen en het gemakkelijker te maken voor automobilisten om een parkeerplaats te vinden. (bron Th. Besse)

Dat wordt dus fietsen. Echt gevaarlijk is het niet, spannend is het wel. Parijs kent inmiddels vele fietspaden maar vaak zijn dat niet meer dan lange stroken op de rijweg. De gemeentelijke diensten hebben ook weinig ervaring met het aanleggen van fietspaden. Een fietspad in Parijs wordt vaak aangelegd omdat het nuttig is voor fietsers en niet omdat er toevallig plaats over is op een weg. Hou er bovendien rekening mee dat de meeste Fransen hun rijbewijs hebben gehaald in gebieden waar nauwelijks fietsen rijden. Belangrijk om te weten is dat de Parijse politie een stuk strenger is dan die in bijvoorbeeld Amsterdam. Je mag niemand achterop nemen. Niet op het trottoir rijden en niet telefoneren op de fiets.

De fiets is in Frankrijk nooit als volwaardig vervoermiddel geaccepteerd. Het is een autoland met een grote automobielindustrie. Hier is een auto de norm! Anne Hidalgo denkt hier duidelijk anders over en wil dat Parijs per 2020 de wereldhoofdstad van de fiets gaat worden. 15% van alle verplaatsingen in de stad moeten per fiets gebeuren tegen 5% nu. Met de nieuwe elektrische Vélib zet Parijs een belangrijke stap. De leenfiets telde al 300.000 abonnementen en per dag worden zo’n 150.000 ritten geregistreerd en dat zal zeker meer worden.

De nieuwe Vélib zal beschikbaar zijn in twee versies, de appel groene is de mechanische versie en de uitvoering in turquoise blauw de elektrische.
Er worden twee verschillende abonnementen aangeboden: Het ‘V-Plus’ - aanbod, voor de mechanische versie kost € 37,20 euro per jaar (€ 3,10 euro per maand) tegen € 29,00 euro voor de huidige versie. De eerste dertig minuten zijn gratis, daarna wordt om de dertig minuten een euro gefactureerd. Voor elektrische fietsen worden de eerste dertig minuten een euro in rekening gebracht en voor elk volgend uur twee euro.
Het ‘V-Max’ abonnement voor de elektrische versie wordt € 99,60 euro per jaar (slechts € 8,30 euro per maand). Het eerste uur is gratis bij gebruik van de mechanische versie en voor elk volgend half uur een euro. Voor de elektrische versie is het eerste halfuur gratis en de volgende dertig minuten één euro.
Het blijft ook mogelijk om de fietsen te huren zonder abonnement voor één euro elk half uur voor de klassieke versie en twee euro voor de elektrische versie.

Het eerste nieuwe Vélib station in het Parijse straatbeeld - 1400 stations worden vervangen tussen 1 oktober 2017 en 31 maart 2018

De nieuwe Vélibs zijn ook iets lichter 20,6 kg en 25 kg voor de elektrische versie. De maximale snelheid van de elektrische fiets is 25 kilometer per uur. Ze zijn verbonden met je smartphone en uitgerust met een veel veiliger antidiefstalsysteem dan de huidige. Nieuw aan de Vélib is het ‘Overflow Management Systeem’. Dankzij de stuurkabel kunnen twee fietsen kop-aan-staart met elkaar verbonden worden zo kan de fiets aan een station worden bevestigd, zelfs wanneer deze vol is. Het opladen wordt automatisch gestart zodra de fiets is aangesloten op zijn terminalette’’ , het docking station.

Voor de echte fietsers onder ons, ik moet bekennen meer het type wandelaar te zijn, zijn er een tweetal leuke Parijse fietsboekjes die ik zeker kan aanbevelen: "Parijs per fiets"; fietstochten door Parijs voor de echte liefhebber door Joke Radius. Een handig boekje met fietsroutes voorzien van duidelijke Michelin routekaartjes en interessante toeristische tips. Een zeer handzaam boekje juist voor op de fiets. (ISBN 9080440221).
"Fietsen en wandelen in Parijs" door Hugo Rosseels. 5 originele fietsroutes voorzien van vele foto's. (ISBN 9789490783150).
Fietskaarten van Parijs kun je ook gratis downloaden in pdf-format. Zoek even via Google op het trefwoord ‘Paris Carte Cyclable’.

Paris FvdV adviseert al jarenlang Paris By Bike voor spannende rondleidingen op de fiets door Parijs

Fiets je liever door Parijs met een Nederlandse gids maak dan gebruik van de fietstours van mijn Parijse vriendin, de Nederlandse Yvonne America. Zij organiseert fietstochten door Parijs met Nederlandse gidsen op echte omafietsen. De tours van Paris By Bike vertrekken 6 dagen per week (dinsdag tot en met zondag) vanaf Rue Greneta 23 tegenover het café ‘La Cordonnerie’ in het 2e arrondissement. Metro Réaumur Sebastopol. Op maandag zijn zij gesloten. Reserveren kan via de website of mail of bel direct met Yvonne voor informatie of om je plekje te reserveren: yvonne.parisbybike@gmail.com of 0033-6-52054227.

Note: Paris By Bike heeft nu een winterstop t/m 9 februari 2018

Niets leuker als op originele Nederlandse omafietsen door Parijs

donderdag 14 december 2017

PARADIS LATIN

Al jaren worden de covers van modebladen, de catwalks van beroemde modehuizen gevuld met Nederlandse topmodellen. Namen die wij allemaal kennen, waaronder Doutze Kroes, Lara Stone, Bregje Heinen, Kim Noorda, Yfke Sturm, Romee Strijd en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan. Nederland is altijd een echt export land geweest wat betreft modellen. Ze zijn mooi, lang, maar vooral professioneel, gedisciplineerd en gemakkelijk in de omgang. Dit geldt overigens niet alleen voor modellen maar onze dansers en danseressen zijn door de jaren veel gevraagd in cabarets over de gehele wereld. Ook in de dansscene van Parijse cabarets waaronder het Lido, Moulin Rouge, Crazy Horse en Paradis Latin zijn Nederlandse namen te vinden. Bij het Lido zijn ze onderdeel van ‘Les Bluebells’, bij de Moulin Rouge ‘Les Doriss Girls’, Crazy Horse zijn Crazy Girls’’  en bij het Paradis Latin ‘La Troupe de Molly Molloy’.

De entree aan de rue Cardinal Lemoine 28

Een paar weken geleden had ik een ontmoeting met de Nederlander Pieter Eggenhuizen, jarenlang danser en solist bij een van de oudste nachtclubs van Parijs; Paradis Latin. Te vinden in het 5e arrondissement op nummer 28 van de rue Cardinal Lemoine. Eerst even wat historie: De geschiedenis van het pand gaat terug tot 1803, toen Napoleon besloot om een theater te bouwen in de rue des Fosses-Saint-Victor op de fundamenten van de stadsmuur van  Philippe Auguste. Het theater kreeg de naam ‘Théâtre Latin’, genoemd naar het Quartier Latin. De wijk rondom de Sorbonne op de linkeroever van de Seine. waar bohemiens, intellectuelen, artiesten, schrijvers en studenten elkaar ontmoeten. De sfeer is die van de ‘Comédie Humaine van Honoré de Balzac’ een broedplaats van literaire, politieke en poëtische fauna. Daar ontmoeten we Balzac, maar ook Alexandre Dumas. Pas in 1830 begon het theater zijn eerste hoogtepunten te kennen in het nachtleven van Parijs. Helaas wordt het theater tijdens de opstand van 1870 door brand verwoest en duurt het tot 1887 dat naar een ontwerp van Gustave Eiffel een nieuw theater verrijst dat zijn deuren opent op 20 januari 1889. Eiffel besluit de overblijfselen van het oude theater opnieuw te gebruiken. Het gebouw werd geopend twee maanden voordat de Eiffeltoren werd voltooid. Net als de Eiffeltoren bestaat het nieuwe cabaret uit metalen structuren, waarvan de originaliteit verrassend is en bezoekers verbaasd zijn over het indrukwekkende volume van de zaal, die associaties oproept met een kathedraal. De centrale koepel is werkelijk oogverblindend. Het ‘Théâtre Latin’ is dood, lang leve Paradis Latin. De show toentertijd, was gebouwd rond vier hoofdpunten: Operette, ballet, pantomime en buitenissigheden.

De theaterzaal naar ontwerp van Gustave Eiffel

Maar aan de andere kant van de Seine, aan de noordkant van Parijs groeide de concurrentie. Door de geografische afscheiding van de stad kon Montmartre zich in de 19e eeuw ontwikkelen tot het meest decadente deel van de stad. Bekende artiesten woonden er: Henri Toulouse de Lautrec, Auguste Renoir, Georges Bracque, Guillaume Appolinire, Pablo Picasso, Van Gogh en meer. Medeplichtig hieraan waren de zogenaamde cocottes, de courtisanes of de talrijke prostituees.  Een van de meest beroemde 'Cocottes' was uit die tijd Coca Pearl die liefkozend 'la grande horizontale' of 'plat du jour' werd genoemd. Parijs barstte van de cafés, cabarets en dance halls, die dienden als ontmoetingsplaats voor de bohemiens en de kunstenaars. Het neveneffect van al deze ontwikkelingen was een scepsis tegenover het belang van geloof en andere morele waarden. Geen wonder dat op de plek van een dance hall genaamd 'La Reine Blanche', Joseph Oller en Charles Zidler op 6 oktober 1889 de Moulin Rouge openden, op de Place Blanche, aan de voet van Montmartre. Hèt mekka van het Parijse nachtleven. Joseph Oller (1839-1922) een in Catalonië geboren zakenman die zijn fortuin maakte in Parijs als uitvinder van een nieuw soort wedsysteem; 'Pari Mutuel', en zo indruk maakte als bookmaker bij het paardrennen. Dit gaf hem de middelen om samen met zijn compaan Charles Zidler (1830-1897) niet alleen de Parijse muziektempel Olympia, de Jardin de Paris, maar ook de Moulin Rouge te bouwen. Bij dat laatste kwam hun perfectionisme naar boven. Zij wilden het grootste en mooiste cabaret creëren. Een tempel opgericht als ode aan de vrouw en de dans. 

Bezoekers zijn verbaasd over het indrukwekkende volume van de zaal, die associaties oproept met een kathedraal

In Parijs begint de geografie van het nachtleven in de hoofdstad te bewegen en er volgt een trage migratie van de linkeroever naar de rechteroever. Aan het begin van de twintigste eeuw is Montparnasse de nieuwe wijk van het trendy Parijs en 's nachts is het Montmartre. Paradis Latin heeft zwaar te lijden en sluit uiteindelijk haar deuren, om vervolgens ruimte te bieden aan een bierhal met animatie, om daarna overgenomen te worden door Charles Leune, een pottenbakker en glasmaker die een grote oven installeert. In 1930 doet het pand nog dienst als pakhuis voor farmaceutica.
Veertig jaar later, in 1973 meld zich een nieuwe koper voor het pand, Jean Kriegel, een vastgoedontwikkelaar die van plan is om het pand te verbouwen tot een appartementen-complex. Tijdens zijn zoektocht door het pand vindt hij 18.000 glazen pipetten en andere resten van de vorige eigenaars. Nog verbazingwekkender; bij het weghalen van de scheidingswanden en de plafonds werden de prachtige structuren van Eiffel weer blootgelegd. Op een van de wanden ontdekt hij een poster van Paradis Latin. Maar dan moet het meest bizarre nog komen. Op de eerste etage ontdekken de bouwvakkers een geweldige koepel beschilderd met alles wat Paradis Latin te bieden had tijdens de belle époque. Betoverd door de magie van de plek, besluit Jean Kriegel deze hal geheel in zijn oude glorie te herstellen en Paradis Latin herrijst letterlijk en figuurlijk uit haar as. Op 14 november 1977 gaat de eerste echte show in première: ‘Paris Paradis’. ‘Champagne’ in 1984 en in 1987 ‘Hello Paradis’ met als danser de Nederlander Pieter Eggenhuizen.

Voor zijn lenigheid kreeg de Nederlander Pieter Eggenhuizen de bijnaam 'The Flying Dutchman'

Contact met hem brengt mij naar Nijmegen waar ik ontvangen wordt met een echte ‘Franse lunch en een goed glas chardonnay. Een uiterst jong uitziende vijftiger, atletisch gebouwd maar met zijn 1.72 meter kleiner dan ik vermoedde. Na het tweede jaar van zijn  dansopleiding bij Maria More in Amsterdam hield hij het voor gezien en vertrok eind jaren ’80 naar zijn droomstad Parijs om carrière te maken in dansen. “Mede dankzij mijn ballet docente lukte het mij om een privé-auditie te doen bij de Paradis Latin. Helaas was ik eigenlijk net iets te klein, de minimale lengte in die tijd was 1,75 meter en bij het Lido zelfs 1,85 meter. Maar door mijn jarenlange turnachtergrond en mijn danservaring werd ik toch aangenomen.

“Paradis Latin was toentertijd dé dansshow. Je moest kunnen tappen, klassiek ballet maar ook modern. Je moest kennis hebben van alle dansstijlen van ‘pas de deux’ tot de tango en de cancan. Er werd enorm veel van je lichaam gevraagd. Gelukkig dansten we maar één show per avond, maar je staat toch bijna twee uur op het toneel. We waren toen met 20 dansers, 7 mannen en 13 vrouwen waarvan 6 toppless. Ook de obers hadden een verrassende rol in de show. Nog steeds staat Paradis Latin voor zang, dans, acrobatiek en dat alles onder leiding van een spreekstalmeester”.

Pieter Eggenhuizen in zijn rol in Paradis Latin en als fotomodel

Gul volgt er weer een glas wijn; betaalde het goed? “In die tijd was je als danser een artiest. Je kreeg betaald pèr show die je danste en ik kreeg voor de twee solo's extra betaald. Tegenwoordig is dat allemaal belangrijk minder. Doordat ik ’s avonds werkte kon ik overdag, behalve mijn repetities, allerlei andere schnabbels er bij nemen, waaronder televisiewerk, videoclips, ontwerpen van kostuums en af en toe een leuke modellenklus, ik had daar wel een héél leuk leventje.

Waar ik met het meeste plezier heb gewoond?
“Eigenlijk overal wel. Iedere wijk in Parijs heeft wel iets bijzonders. Ik ben begonnen in het 18e achter de Sacre Coeur, verhuisde naar het 15e, naast de École Militaire’, het 17e, place du Ternes en vervolgens weer terug naar het 15e arrondissement”.

Pieter in een van zijn huidige rollen als choreograaf

Nooit willen dansen bij een ander cabaret in Parijs, Lido, Moulin Rouge, Folies Bergère?
“Nee”, klinkt het pertinent. “Paradis Latin voelde voor mij als een grote familie. Bovendien, dankzij mijn twee solo’s kreeg ik daar de kans om te stralen. Alles wat ik leerde kon ik kwijt in de show. Andere cabarets betaalden ook minder per show en je had twee shows per dag. De cast was internationaal wat mij ook weer kansen bood voor optredens in het buitenland waaronder Seoul in de show ‘Brava’ en Japan in de show ‘Sirella’. En de grootste beloning is dan, dat als je terugkomt in Parijs, je weer wordt teruggevraagd! 1996 was mijn laatste jaar bij Paradis Latin waar ik heb gedanst in ‘Viva Paradis’.

Waren er ook minder leuke dingen?
 “De eenzaamheid in zo'n grote stad en de druk van altijd moeten presteren. Blessures betekende niet kunnen dansen en dus kans om je baan kwijt te raken. Ondanks dat het een grote familie was, was er ook soms wel onderlinge jaloezie. Elke paar maanden waren er weer nieuwe audities dus je moest jezelf steeds blijven bewijzen. En wat er ook gebeurt, de show must go on”!

“Elke avond sloten wij af met mijn favoriete nummer: de cancan. Het meest zware nummer uit de show maar kon hier al mijn energie en acrobatiek in kwijt.”

De cancan, of coincoin, was oorspronkelijk de laatste figuur van de Quadrille, een modieuze ballroomdans uit Frankrijk van de negentiende eeuw tot de Eerste Wereldoorlog. Het was een levendige countrydance, verwant aan de wals en voorloper van de polka. Door al deze opwindende eigenschappen werd hij voornamelijk populair als laatste dans van de avond. De cancan werd eerst ‘chahut’ (lawaai) genoemd, alvorens de meer  bekende naam in gebruik kwam. Cancan, tevens een ander woord voor schandaal of roddelpraat was letterlijk een buitenbeentje in de danswereld. Zoals wel vaker bij gewoonten uit de populaire cultuur is het moeilijk om het juiste beginmoment te achterhalen. Danseres Nini-Pattes-en-l’air zou bijvoorbeeld de cancan hebben uitgevonden, net als Charles Mazurier, populair entertainer uit de jaren 1820, die de dans zou hebben beïnvloed door zijn acrobatische toeren. Volgens de Nederlandse Wikipedia komt de dans oorspronkelijk uit Algerije en volgens anderen was het de Britse grootmeester van de Music-Hall Charles Morton, die in 1861 in London de cancan uitvond door zich te laten inspireren door de Quadrille. Elf jaar eerder, in het Parijs van 1850 zou sterdanseres Céleste Mogador de naturalistische Quadrille hebben uitgedacht, dè rechtstreekse voorloper van de cancan. Algemeen wordt echter aangenomen dat de cancan voor het eerst werd gedanst in de balzalen van de arbeidersklasse op Montparnasse in Parijs rond 1830 een soort van lokdans met een erotische functie, waarin een aantal vrouwen in een rij naast elkaar staan en tegelijk bewegen op de maat van de muziek. Hierbij tillen zij hun rok op of tillen ze hun been zo hoog in de lucht dat hun benen, de jarretellen en het witte ondergoed te zien waren. Dit laatste werd destijds als zeer aanstootgevend beschouwd. Zowel de overheid als de kerk ergerden zich in die tijd zeer aan deze dans. De energieke en fysiek uitputtende manoeuvres gaven gestalte aan de frivole en beetje vulgaire Parijse samenleving die in die tijd teerde op provocatie.


Het bekendste muziekstuk dat met de dans geassocieerd wordt, noemt men vaak French cancan’’. Dit klopt echter niet, aangezien Jaques Offenbach het muziekstuk voor heel andere doeleinden componeerde. Het stuk in kwestie is de ‘galop infernal’ uit zijn feeërieke opera ‘Orphee aux enfers’.

“Deze dans vraagt ongelofelijk veel van je lichaam, het is pure acrobatiek, techniek, uithoudingsvermogen en lenigheid gezien de vele spagaten, kicks en sprongen die er in voorkomen, maar ook door het heftige tempo. Niet alleen voor de vrouwen maar voor ook de mannen. De dans eindigde voor mij altijd in spagaat die ik dan moest uitzitten totdat de presentator was uitgesproken. Vervolgens de goedmaker een ovationeel applaus van het 700-koppige publiek en een toast met champagne !  Als afsluiting dalen, nu nog steeds, honderden ballonnen en witte confetti over het publiek terwijl het doek valt”.

Verlang je nog wel eens naar die tijd?
“Niet zozeer naar die tijd, ook al was dat een hele bijzondere periode in mijn leven, maar ik mis Parijs wel. Zelf sta ik op een keerpunt in mijn leven. Samen met mijn compagnon runde ik een succesvolle herenmodezaak Sébastien F. in Nijmegen. Dit jaar besloten wij dat het tijd is voor iets nieuws. De zaak staat nu te koop en stopt begin 2018. Het wordt tijd dat ik mijn dierbare vrienden en vriendinnen een bezoek ga brengen in Parijs. Laten we daar op drinken, nog een glas wijn”?

Santé en een Grand Merci aan Pieter Eggenhuizen voor je openhartigheid, heerlijke lunch en je mooie verhalen.

De huidige show heet Paradis à la Folies

Zelf moet ik bekennen nog nooit in de Paradis Latin te zijn geweest dus dat staat inmiddels op mijn ‘to do’ lijstje. De huidige show heet Paradis à la Folies. De show wordt gedragen door een groep van 35 dansers, die behoren tot de mooiste en meest getalenteerde ter wereld. Het schijnt dè show te zijn in Parijs waar het meest gedanst wordt. 15 tableaus met natuurlijk als grande finale de Franse cancan. Hoofdrollen zijn weggelegd voor Dana Mour, lead danseres, en de zangeres Nora Joli. Het diner begint elke avond om 20.00 uur en om 21.30 uur aanvang van de show. Prijzen vanaf € 130 per persoon. U kunt ook alleen de show bezoeken. Prijzen vanaf € 75 per persoon inclusief een coupe champagne of € 90 per persoon inclusief een halve fles champagne. Rond 11.00 uur de grande finale.

‘Les Photo’s’ : Privé collectie Pieter Eggenhuizen, Paradis Latin.

28 rue du Cardinal Lemoine, 5e arrondissement, metrostation Jussieu, lijn 7, 10.

donderdag 7 december 2017

KERST IN PARIJS 2017 (DEEL 2)

Klik hier voor deel 1

Le Festival du Merveilleux
Slechts één keer per jaar heb je de kans om als 'gewone' bezoeker binnen te kijken in één van de best bewaarde geheimen van Parijs. Een juweeltje, dat alléén tijdens de  kerstperiode geopend is voor het publiek. Normaal kun je hier uitsluitend terecht op afspraak. Het is gevestigd op een van de mooiste verborgen stukjes Parijs in de oude wijndepots van Bercy (12e). Het Musée des Arts Forains, gesitueerd in een kwadrant, tussen de rue des Pirogues de Bercy, rue Baron le Roy, avenue des Terroirs de France en de rue l'Heureux. 1,5 Hectare groot en inmiddels benoemd tot cultureel erfgoed. In een van de voormalige wijnmagazijnen, gebouwd door een leerling van Eiffel, is het kermismuseum gevestigd. De Fransman Jean-Paul Favand verzamelde gedurende 35 jaar duizenden zeldzame objecten, daterend van 1850 tot 1930, uit de wereld van; kermissen, entertainment, variété, theater en music hall. Het is een van de belangrijkste particuliere kermis kunstcollecties van de wereld, zo uniek, dat het zelfs als decor diende in de heerlijke film van Woody Allen, 'Midnight in Paris'.

Een lust voor het oog; het Musée des Arts Forains in kerstsfeer

Het zeer bijzondere interieur van het Musée des Arts Forains zal bij wijze van uitzondering worden open gesteld van 10.00 uur tot 18.00 uur voor het publiek van 26 december 2017 tot en met 7 januari 2018, hier kun je kennismaken met de dromerige en surrealistische fantasiewereld van de kermis tijdens 'Le Festival du Merveilleux'. Verder heb je ook de unieke kans om een bezoek te brengen aan de Venetiaanse kamers (Salons Vénitiëns) het Théâtre du Merveilleux en de nieuwe magische spiegelzaal 'le Magic Mirror'. Dit paviljoen daterend uit 1925, gebouwd in exotische houtsoorten, waaronder mahonie, is een van de nog zes resterende originelen in de wereld. De binnenplaatsen tussen de depots zijn helemaal in kerstsfeer met grote houtvuren en optredens van diverse variété artiesten, dit alles geheel in de stijl van de Belle Epoque, het Parijs van 1900. Entree € 14, kinderen tot 11 jaar € 6. Metrostation Cour Saint Emilion, Lijn 14.

Het prachtige interieur van een van de museumzalen

Nog een geheime tip
In deel een van mijn blog ‘Kerst in Parijs 2017', beschrijf ik een wandeling door de straten van Parijs met de mooiste feestverlichting. Langs deze route passeert u een aantal zeer luxe vijfsterren hotels. Niet bescheiden zijn en gewoon naar binnenlopen. Vaak zijn de interieurs van deze tophotels uitbundig versierd: Le Grand hotel, rue scribe 2 - Hotel Scribe, rue Scribe 1 - Le Meurice, rue Rivoli 228 - Park Hyatt Paris-Vendôme, rue de la Paix 5 - The Westin Paris, rue de Castiglione 3 - Mandarin Oriental hotel, rue Saint Honoré 251 - Le Bristol, rue du Faubourg Saint-Honoré 112 - Paris Marriott Champs Élysées Hotel, 70 Avenue des Champs-Élysées 70 - Hotel George V, avenue George V 31.

De entree van de Ritz aan de place Vendôme

Kerstdiners en -concerten
In Parijs kun je op eerste Kerstdag vrijwel overal terecht voor lunch en diner zonder verhoogde prijzen. Typische familierestaurants zijn vaak gesloten met Kerst. Wat dacht je van een kerstdiner of een geheim nieuwjaarsfeest meemaken bij Parijse gourmands die letterlijk en figuurlijk je taal spreken. Op de website van 'Voulez Vous Dîner' kun je reserveren wie er voor je gaat koken, in welk arrondissement je graag wil eten, wat je interesses zijn en welke talen je meester bent. Uw gastheer of gastvrouw ontvangt je thuis, mooie huizen met typische Parijse charme. Wil je deelgenoot zijn van het Franse erfgoed, een vriendelijk welkom of een multiculturele uitwisseling neem dan contact met ze op. De prijs per persoon voor een drie gangen diner inclusief wijn is € 65 per persoon.

'Voulez Vous Dîner'; een kerstdiner of een geheim nieuwjaarsfeest meemaken bij Parijse gourmands

Een andere tip die ik je zeker niet wil onthouden is die van een diner-cruise op de Bateaux Parisiens. Ook gedurende de kerstdagen kun je genieten van een romantisch diner bij kaarslicht terwijl Parijs in 360 graden langs je glijdt met boven je een prachtige sterrenhemel, te zien door het glazen panorama dak. Je herontdekt de stad vanaf de Seine, weg van de files en het lawaai. Op 24 december is er een speciale 'Christmas Eve Dinner Cruise', waar je kunt genieten van een viergangen diner inclusief wijn, champagne en koffie vanaf € 145 oplopend tot € 220 per persoon (afhankelijk van de plaats op de boot). Op 25 december dineer je vanaf € 85 per persoon drankjes inbegrepen. Port de la Bourdonnais, metrostation Champ-de-Mars Tour Eiffel, lijn RER-C.

Voor het eerst dit jaar kun je een kerstconcert bijwonen in combinatie met een diner in de mooiste kapel van Parijs; ‘La Sainte Chapelle’. Onder de adembenemende glas-in-loodramen kun je genieten van een uitstekende uitvoering van klassieke muziek door het ensemble van ‘Les Solistes Français’ onder leiding van Paul Rouger. Vooraf geniet je van een heerlijke maaltijd in het restaurent van 'Les Deux Palais', op slechts steenworp afstand van de Sainte Chapelle, aan de boulevard du Palais 3. Op 24 december en 30 december € 40 per persoon. Let op, op 30 december is het diner na het concert. Reserveringen op de website van Classictic. Metrostation Cité lijn 4.

Bijzondere kerstconcerten zijn ook te beluisteren in de Madeleine kerk. La Madeleine is een van de bekendste kerken van Parijs. De kerk is toegewijd aan Maria Magdalena, en een sprekend voorbeeld van neoclassicisme. Het gebouw uit 1842 heeft het uiterlijk van een Griekse tempel, omringd door een rij van 52 Korinthische zuilen van twintig meter hoog. In de kerk staat een orgel (bouwjaar 1846) van de hand van de orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll. Op zaterdag 9 december, 20.00 uur, vrijdag 15 december, 20.00 uur en zaterdag 23 december, 20.30 uur, zijn er uitvoeringen van Vivaldi’s Vier Seizoenen. Op donderdag 21 december, 20.30 uur, een uitvoering van Handel’s Messias en op vrijdag 22 december, 20.30 uur,  een uitvoering van Mozart’s Requiem. Op woensdag 27 december, 20.30 uur, Beethoven’s Negende Symfonie. Kaarten vanaf € 10 per persoon te bestellen op de website van classictic. Metrostation Madeleine, lijn 8.

Ook zijn er kerstconcerten in de Madeleine kerk

Parijs op sterrenniveau
Niet goedkoop maar waanzinnig exclusief is het 'menu du Réveillon de Noël' in restaurant Le Meurice in het gelijknamige vijfsterren hotel. Dit restaurant waar chef-kok Alain Ducasse en zijn team voor je kookt is bekroond met drie sterren in de Michelin gids. Een hartversterkertje bij de koffie na afloop is aan te bevelen, want de rekening bedraagt € 650 per persoon, exclusief drankjes.
Dezelfde exclusiviteit maar iets minder over de top; dan adviseer ik je het exotische Shangri La hotel. In het restaurant La Bauhinia geniet je van een heel bijzonder kerstmenu voor 'slechts' € 148 per persoon. Drankjes zijn niet inbegrepen. Voor een passend wijnmenu rekent men € 72.  Een andere luxe keuze, met een onberispelijk uitzicht op de Eiffeltoren, dan geniet u van 'Le soirée de Noël , in restaurant Les Ombres boven op het dak van het Quai Branly museum, georkestreerd door chef-kok Frederic Claudel. Kosten € 170 per persoon, maar hier zit dan champagne bij inbegrepen.

'Paris Merveilles' in het Lido de Paris is een schepping van Franco Dragone

Nog niet onder de indruk? Sluit dan af met een wervelende show inclusief champagne in een van de zogenaamde 'cabarets de Paris'. In Parijs bevinden zich dè 'cabarets' die wereldrecords op hun naam hebben staan. De Moulin Rouge en Paradis Latin werden geopend op het zelfde moment dat de Eiffeltoren werd gebouwd. Zij bestaan dit jaar 128 jaar. Het Lido, waarvan de neonlichten 's nachts de avenue des Champs Elysées verlichten en de Crazy Horse zijn namen die de moderne mythen van het nachtleven zijn geworden.

De Moulin Rouge schotelt je de extravagante, 9 miljoen euro kostende show 'Féerie' voor, waarvan de première al plaatsvond op 23 december 1999.
Het Lido van Parijs aan de chique Champs Élysées, presenteert een totaal nieuwe show van Franco Dragone (Cirque du Soleil) die in 2015 in première is gegaan: 'Paris Merveilles'. 600 verschillende kostuums behangen met totaal 2 miljoen kristallen en 200 kilo veren. Een theater met bewegende vloeren, 100 m² aan LED-schermen en 300 lichtprojectoren. Maak kennis met de betovering van het grootste theater van Parijs.
Paradis Latin is een van de oudste theaters van Parijs, geopend op 20 januari 1889. De show ‘Paradis a la Folie’ loopt al sinds 2012.
Crazy Horse; dit theater wordt de tempel van Alain Bernardin genoemd. Crazy Horse zoekt en vindt de allermooiste meisjes overal vandaan. Danseressen met prachtige namen als Daisy Blu, Nooka Karamel, Diva Novita, Jade Or, Psykko Tico en Zula Zazou. Dit cabaret, vernoemd naar de Sioux hoofdman, Crazy Horse, is een tempel van sublieme, 'womenhood' - vrouwelijkheid, die bekend staat om zijn optredens van fraaie oogverblindende, bijna ongeklede dames in stijlvolle dansnummers. Dat dit amusement al jaren op zo'n hoog peil staat is uitsluitend te danken aan Alain Bernardin, een avant-gardekunstenaar en hartstochtelijke bewonderaar van vrouwen. L’Art NU, dit is bijna kunst en terecht ! Sinds 1951 behoort dit theater aan de chique Avenue George V tot een van de beroemdste ter wereld. ‘Totally Crazy’ zo heet de nieuwe show.
Bij alle cabarets is reserveren een absolute must anders mag je de laatste overgebleven stoelen invullen die niet de beste zichthoek hebben.

'Totally Crazy' in de Crazy Horse Saloon

Een eeuwenoude traditie
In Frankrijk en veel Frans sprekende landen eindigt de kerstmaaltijd volgens eeuwenoude traditie met een 'Bûche de Noël', een soort van overheerlijke kerstcake in de vorm van een klein boomstammetje gevuld met cake, marsepein, ijs of een mousse van kastanjes. Eeuwen terug was het, wijdverbreid in heel Europa, de gewoonte om op kerstavond een groot houtblok te ontsteken dat zeven dagen moest blijven branden, het aantal dagen tussen kerstavond en het nieuwe jaar. De boomstam moest ook afkomstig zijn van een fruitboom (pruim, kers, appel, olijf) om zo verzekerd te zijn van een goede oogst in het komende jaar. Afhankelijk van de regio, werd na het ontsteken van het vuur, de boomstam gezegend met een buxustak, overgebleven van Palmzondag en besprenkeld met wijn (in de Provence), of met zout (Poitou-Charentes). Men geloofde namelijk dat het zout bescherming bood tegen heksen. De as werd dan later weer uitgestrooid over de velden om de vruchtbaarheid van de grond te bevorderen. Ook werd de as gebruikt voor in medicijnen. Het zou de gebruiker beschermen tegen de bliksem, niet onbelangrijk in die tijd, omdat de meeste huizen van hout waren.

In Frankrijk eindigt de kerstmaaltijd volgens eeuwenoude traditie met een 'Bûche de Noël'

Door het verdwijnen, door de tijd heen, van open haarden in huizen, is de traditie verdwenen en vervangen door zoetigheid aan het einde van de maaltijd. Wie de vinder is van deze overheerlijke traditionele traktatie, daarover lopen de meningen uiteen. Voor sommigen is het een Parijse patissier, een bakkersleerling die werkte in een chocoladefabriek in de wijk Saint Germain des Prés, die het idee opperde 1834. Voor anderen zou het een vinding zijn afkomstig uit Lyon en dateert uit 1860. Tot slot, volgens Prins Charles III van Monaco, is ene Pierre Lacam de eerste geweest in 1898. De Engelsen claimen dat het idee is overgewaaid vanuit Engeland waar het recept al in 1615 werd gepubliceerd in Gervase Markham’s kookboek 'The English Huswife' (in die tijd zo geschreven) vol met recepten en remedies. Wie het ook zijn mag, voor de Fransen is dit hèt favoriete dessert na de maaltijd tijdens de Réveillon de Noël, Kerstavond. Elke huispatissier van gerenommeerde vijfsterren hotels presenteren elk jaar hun eigen Bûche de Noël, die ook te koop wordt aangeboden bij het hotel. Wees gerust u hoeft er geen overnachting bij te nemen. De prijs is vanaf € 100.

Een Kerstgedachte
De 'Association Aurore', opgericht in 1871, ondersteunt bijna 30.000 mensen in precaire situaties waaronder daklozen, mensen met een verslaving en/of psychische problemen of andere mensen in precaire situaties. De vereniging regelt huisvesting, verzorging en opvang. Steeds meer mensen komen door schulden op straat te staan. En een welvarende stad als Parijs trekt ook veel professionele bedelaars aan uit het Oostblok. Je vindt de hele samenleving op straat: Zigeunerfamilies, losgeslagen jongeren, gescheiden mannen, alcoholisten, vluchtelingen, psychiatrische gevallen en ook steeds meer vrouwen. In 2017 (januari t/m 3 december) stierven 354 mannen en vrouwen op straat, vrijwel onopgemerkt, in geheel Frankrijk, waarvan 118 op de straatstenen van Parijs. Niemand weet hoeveel daklozen er precies zijn, (de schatting is 20.000) en in Parijs tracht men aandacht te geven aan dit schrijnende probleem door campagnes die op mij een grote indruk maakten. Parijs is de stad van luxe merken, maar het beeld wordt anders wanneer deze luxe waarin wij dagelijks verkeren ons bewust moeten maken van de daklozen.

Veel van deze daklozen zoeken vanwege de lage temperaturen 's nachts hun heil in de gangen of op de perrons van de Parijse Métro. Het Parijse vervoersbedrijf de RATP heeft speciale ordebewakers in dienst, die ’s nachts de metrogangen afstruinen om de clochards, die zich hebben laten insluiten, na middernacht uit de metro te verwijderen. Deze nachtploegen, zogenaamde 'Outreach' teams, gaan met zaklantaarns de gangen in, nemen koffie, broodjes en sigaretten mee om het contact met de clochards te vergemakkelijken. Ze worden aangesproken met “mijnheer” en “u” en begeleidt naar een gratis bus van de RATP, die ze vervolgens naar een opvanghuis brengen in een voorstad van Val-de-Marne. Deze lokatie wordt volledig gefinancierd met ruim een miljoen euro per jaar door de RATP. Vorig jaar transporteerden de RATP-medewerkers in totaal ruim 35.000 daklozen uit de metrogangen naar deze moderne opvangvoorziening die al bestaat sinds 1992. Dagelijks overnachten hier vele daklozen, die voorzien worden van een warme maaltijd, warme kleding, douche en slaapgelegenheid.
Iets om over na te denken wanneer we kijken naar al de pakjes onder de kerstboom.


Kerstmarkten
Ik moet je bekennen mijn minst favoriete onderwerp. Te toeristisch, te commercieel, te veel spullen die niets met kerst te maken hebben en vaak weinig of geen sfeer. Maar ik laat het graag aan jou over. Dus toch een lijst van de belangrijkste kerstmarkten in Parijs .

Marché de Noël de Paris aux Halles (1e).
Nog tot en met 31 december 2017
Deze markt is in plaats van de Kerstmarkt op de Champs Élysées
Rond de Fontaine des Innocents
70 chalets met regionale producten
Metrostation Châtelet les Halles, lijn 4, 14, 1, 11.

Marché de Noël Notre Dame (5e).
Vanaf 15 december tot en met 24december 2017
Square René Viviani - 2 rue du Fouarre,
Om eerlijk te zijn de beste en meest sfeervolle van Parijs.
Metrostation Hôtel de Ville, lijn 1, 11.

Marché de Noël ‘Made in France’ (15e).
Vanaf 15 december tot en met 17 december 2017
Place Charles Michels
Een Kerstmarkt van al het goede wat Frankrijk te bieden heeft.
Metrostation Charles Michels, lijn 10

Marché de Noël de St Germain (6e).
Nog  tot en met 3 januari 2018
Boulevard St Germain, langs de square Félix Desruelles
Metrostation Saint-Germain-des-Prés, lijn 4

Le Marché de Noël du Péninsula (16e).
Nog tot en met 25 december 2017
Top chique deze Kerstmarkt in het Péninsula hotel
Niet alleen prachtige cadeaus maar ook oesters en glühwein en champagne
19 avenue Kleber, Metrostation Kléber, lijn 6.

Kerstmarkt volgens het vijf-sterren hotel The Péninsula

Marché de Noël de Montparnasse (15e).
Vanaf 10 december 2017 tot en met 31 december 2017
Onder aan de Tour Montparnasse, Place Raoul Dautry
Metrostation Montparnasse Bienvenue, lijn 4, 12, 13.

Marché de Noël des Créateurs (10e).
Van 8 tot en met 10 december 2017
Inmiddels al weer de 14e editie van bezige creatieve bijtjes
Verkoop van kunstwerkjes en kleding en verder concerten en proeverijen.
Espace Canal Saint-Martin, 13 Rue Jean Poulmarch
Metrostation Jacques Bonsergent, lijn 5.

Les Créateurs ont du Cœur (11e).
Vintage markt vol met designerkleding van onder andere: Jean-Paul Gaultier – Bensimon – Agnès b - Isabel Marant - Christian Louboutin - Faguo – Nat & Nin – Aubade – American Vintage – Cimarron – Sessun – Zadig & Voltaire – Comptoir des Cotonniers  – Polder – Little Marcel –  Tara Jarmon – Lanvin – Lollipops – Mariage Frères – Kusmi Tea en vele anderen.
De opbrengst komt geheel ten goede aan het Aidsfonds Frankrijk
Van 20 tot en met 23 december 2017
Bastille Design Center, boulevard Richard Lenoir 74.
Metrostation Bastille, lijn 8, 5, 1.

Van vrijdag 15 tot en met maandag 18 december 2017 vindt al weer de vijfde editie plaats van de 'Salon Noël Gourmand de Paris', Cité de la Mode et du Design, Quai d'Austerlitz 34 in het 13e arrondissement. Hier maakt u, geheel in kerstsfeer, kennis met de beste ambachtslieden en voedselproducenten van Frankrijk die u helpen om uw smaakpapillen op scherp te zetten. De entree is slechts € 10 en daarvoor ontvangt u een prachtig gegraveerd glas met inhoud naar keuze. Santé! Geopend van 10.00 uur tot 20.00 uur met uitzondering van de maandag want dan sluit deze unieke 'Salon' om 18.00 uur. Metrostation Gare Austerlitz, lijn 5, 10, RER-C.

Ik wens je hele fijne kerstdagen toe en als ik je heb kunnen verleiden, een hele mooie Kerst in Parijs.