Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

dinsdag 26 mei 2015

INSTITUT DU MONDE ARABE - CHARLIE HEBDO

Ik schrijf 1981, In die tijd was de socialist François Mitterand, President van Frankrijk Onder zijn regeerperiode is het aanzien van Parijs wezenlijk veranderd. Geen enkele regent of koning van de afgelopen eeuwen vindt in hem zijn gelijke met zijn 'Grand Projets'.
Zijn toverwoord voor Parijs was 'transparantie' en prachtige voorbeelden hiervan zijn: Het Institut du Monde Arabe (1987), La Grande Arche in La Defense (1989), Opera de la Bastille (1990), Fondation Cartier (1995), de  Bibliothèque Nationale François Mitterand (1995) en een glazen piramide op de binnenplaats van het Louvre (1996).
Een aantal van deze 'glazen' architectonische wonderen zijn afkomstig van het enfant terrible van de Franse architectuur; Jean Nouvel. Geboren in 1950 in het zuidwesten van Frankrijk. In deze blog neem ik u mee naar een van zijn veel geprezen meesterwerken; het IMA, Institut du Monde Arabe. (Instituut van de Arabische wereld) Dit voorbeeld van fraaie moderne architectuur, opgebouwd uit glas en aluminium kunt u vinden aan de Seine, tegenover het Ile Saint Louis aan de quai Saint-Bernard.

Niet alleen van buiten maar ook van binnen is het IMA een architectonische parel

Een stichting, die door Frankrijk en negentien Arabische landen werd opgezet, zette zich in de jaren 1980 - 1987 in voor verbetering van de moeizame verhouding tussen Frankrijk en de Arabische wereld, die getekend werd door vervreemding en verergerd was door de koloniale politiek. Daartoe besloot men een gemeenschappelijk cultuurinstituut op te zetten met de bedoeling de banden tussen de westerse- en Islamitische wereld te versterken. Voor het ontwerp werd in 1981 een wedstrijd uitgeschreven die uiteindelijk werd gewonnen door een groep van architecten waaronder; Jean Nouvel, Gilbert Lezenes, Pierre Soria en het team van Architecture Studio.

Het binnenhof, de grote médina van het Institut du Monde Arabe

Het was niet gemakkelijk om een eigentijdse vorm te creëren die zich liet inpassen in de kromming van de quai Saint-Bernard pal aan de Seine en bovendien een beeld moest oproepen van de Arabische wereld. De architect bedacht twee gebouwen die in direct contact met elkaar staan. Een wigvormig gebogen en spits toelopend gebouw met een glazen façade voor het museum van Islamitische kunst en een langgerekt rechthoekig gebouw dat plaats biedt aan de bibliotheek. Door het glas van de westelijke muur is de witte marmeren toren van de bibliotheek te zien, die de vorm heeft van een opwaartse spiraal en doet denken aan de minaret van de moskee in Samarra. Tussen de beide gebouwen bevindt zich een flinke kloof waarin een vierkante, met spiegels geplaveide binnentuin (ryad) schuilt. De as van de tuin is gericht naar de tegenoverliggende Notre Dame. Een subtiel gebaar dat een link moet symboliseren tussen de Islam en de Christelijke kerk.


600 schermen, die symbool staan voor houten bewerkte luiken, die bebruikt worden in de Arabische wereld, filteren het licht

De verbinding tussen de Arabische traditie en de moderne tijd werd het hoofdthema van het architectonische concept en inspireerde de architecten tot een sensationele oplossing voor de zuidelijke façade. 600 metalen schermen die symbool staan voor houten bewerkte luiken, 'moucharabiya of mashrabiya', die in de Arabische wereld traditioneel voor balkons en ramen worden aangebracht, om het licht te filteren en een al te vrijpostige blik in de leefruimte van vrouwen te verhinderen. Elk scherm heeft 21 roestvrijstalen iris-diafragma's bestaande uit in elkaar schuivende bladen die elektronisch worden aangestuurd. Ze openen als er weinig licht is en sluiten bij een teveel aan zonlicht wat in de ruimtes van de bibliotheek een wonderschoon  schaduwspel oplevert.

Het gebouw biedt plaats aan een museum, bibliotheek, theater en aan een restaurant

Het gebouw biedt onder andere onderdak aan een museum voor Arabische kunst (ingang 7e etage) vol met oude manuscripten, prachtig gemaakte zijden tapijten, aardewerk en een breed scala aan gebruiksvoorwerpen, alsmede wetenschappelijke en astronomische instrumenten tussen 750 en 1258 na Christus. Een bibliotheek (ingang 3e etage) met meer dan 60.000 boeken, een theater en een restaurant. Het IMA oogstte in de afgelopen jaren grote successen met meerdere thematische tentoonstellingen, zoals 'Delacroix le voyage au Maroc, Venise et l'Orient' - Bonaparte et l'Égypte' en 'Le Maroc de Matisse'.

Een absolute aanrader zijn de doorzichtige liften die je razendsnel naar de negende etage brengen alwaar je (gratis) van een prachtig uitzicht kunt genieten over de Seine, het oude centrum van Parijs en de wijk Bastille in het noorden.

Het IMA, Institut du Monde Arabe, Rue des Fossés-Saint-Bernard 1, 5e arrondissement, metro: Jussieu, Cardinal Lemoine, Sully Morland.

Op een half uur lopen van het Institut Monde Arabe staat een ander 'macaber' monument dat helaas ook symbool staat voor verbetering van de moeizame verhouding tussen Frankrijk en de Arabische wereld, die getekend wordt door vervreemding en verergerd is door de politiek.
In onze samenleving is het waarborgen van vrijheid van meningsuiting een van de grootste verworvenheden. Woensdagmiddag 7 januari maakten schoten in Parijs op de redactie van het blad Charlie Hebdo daar voor twaalf mensen een einde aan. De wereld stond even stil.

Een ander macaber monument op de hoek van de rue Nicolas Appert en de passage Sainte-Anne Popincourt

Twaalf slachtoffers, onder wie negen redactieleden, vallen er bij de laffe aanslag van de broers Chérif (32 jaar) en Saïd (34 jaar) Kouachi op de Parijse redactielokalen van Charlie Hebdo. Na de beschieting vluchtten de daders naar buiten en beschoten daar de inmiddels toegesnelde politie. Een agent werd neergeschoten. Eenmaal gewond op straat schoot een van de aanvallers hem in het hoofd. Dit bracht het aantal dodelijke slachtoffers op twaalf: Stéphane Charbonnier (Charb), Jean Cabut (Cabu), Bernard Verlhac (Tignous), Georges Wolinski (Wolinski), Philippe Honoré, Bernard Maris, Michel Renaud, Moustapha Ourrad, Elsa Cayat, Frédéric Boisseau, Franck Brinsolaro (agent en bewaker) en Ahmed Merabet (politieagent).

De vroegere redactie van het satirisch weekblad Charlie Hebdo

Onmiddellijk na de aanslag kondigen de overgebleven cartoonisten en redacteurs aan dat het blad verder zal gaan. Het levert Charlie Hebdo ongekende steunbetuigingen op en het ledenaantal schoot omhoog van 10.000 naar meer dan 200.000.
Tot op de dag van vandaag worden er bloemen gelegd en kaarsjes gebrand op de hoek van de rue Nicolas Appert en de passage Sainte-Anne Popincourt, de vroegere redactie van Charlie Hebdo en op de plek waar Ahmed Merabet het leven liet; boulevard Richard Lenoir tegenover de rue Moufle.

De plek waar de Franse politieagent Ahmed Merabet het leven liet

Gaan staan voor onze vrijheid is het enige echte verweermiddel dat wij hebben tegen terrorisme. Die vrijheid dus niet beperken, respect hebben voor mensen met een andere opvatting, een ander geloof of een andere huidskleur. Als wij ons daar allemaal achter scharen is dat sterker dan welke terroristische wandaad ook.


zondag 17 mei 2015

16 PARIJSE PINKSTERTIPS IN +/- 50 WOORDEN

Herfst 2014 kreeg ik van Bart-Jan Brouwer, Editor-in-chief, van het lifestyle magazine LXRY de opdracht om zijn rubriek 'insideradresjes' te vullen met 16 tips over Parijs, die je normaliter niet vindt in de geijkte boekjes. Bovendien mocht elke tip maar bestaan uit minimaal 50 woorden (dat was sowieso al een uitdaging voor mij).
Voor diegene die het 2014 november-december-nummer van LXRY niet heeft gelezen, nu in mijn blog, deze bijzondere tips voor een heerlijk lang Pinksterweekend in Parijs. Voor de juiste adresinformatie klikt u op iedere hyperlink. Rest mij u een heerlijk verblijf in Parijs toe te wensen.

PARIJS insideradresjes.

1. Buddha-bar hotel
Na Praag en Boedapest is in juni 2013 ook het Buddha-bar hotel Parijs geopend in een geclassificeerd historisch monument. Het hôtel particulier (herenhuis) uit 1724  van Augustin Blondel de Gagny, een groot kunstverzamelaar en direct verbonden aan het Franse koningshuis. Dit monument biedt plaats aan een uiterst luxueus hotel met slechts 56 kamers waarvan 19 suites, een bar, lounge, restaurant en een luxueuze spa geheel in de sfeer van de Franse film uit 1992, Indochine.

Paris by Bike, de Nederlandse Yvonne America kent Parijs op haar duimpje

2. Paris by Bike
Als je kunt fietsen in Amsterdam dan kun je het zeker in Parijs, is het motto van een Nederlands cabaretière,  die in 2011 haar theaterambities aan de wilgen hing. Het is de start van een mooi oer-Nederlands succesverhaal. Sinds april 2012 heeft de nu 27 jarige Yvonne America haar eigen fietstour bedrijfje Paris By Bike, maar dan met een Nederlands tintje. Yvonne kent de stad op haar duimpje. Je hebt de keuze uit de 'Highlight Tour' of de 'Paris Off Road Tour'.

3. Restaurant L'Epi d'Or
Het interieur onveranderd sinds de tijd dat de werknemers van de hallen hier op kracht kwamen na het sjouwen van kisten vol met groenten en zware zakken gevuld met aardappels. De ontvangst door Madame Pascalline Pelletier is vriendelijk, warm en identiek aan de tijd van vroeger. Hier serveert men nog altijd vanuit de zuiverste Franse traditie. Goede gerechten zonder enige pretentie, en vers bereid vanuit de eigen keuken. Rue Jean-Jacques Rousseau 25, 1e arrondissement, métro Louvre, Chatelet.
(zo authentiek dat het restaurant geen website heeft)

Carlu: Een echte insidertip met een adembenemend uitzicht op de Eiffeltoren

4. Café Carlu
Achter de grote deuren van het Palais de Chaillot bevindt zich een grote hal die toegang biedt aan een verborgen juweeltje. Het Café Carlu met een besloten terras met een adembenemend uitzicht op de Eiffeltoren. De verlichting; Ingo Maurer, tafels en stoelen; Ron Arad en het servies is een ontwerp van Philippe Starck. U heeft hier een overvloed aan keuzes uit heerlijke salades, diverse quiches, sandwiches en verleidelijke desserts en dat op slechts 200 meter van 'La Grande Dame'.

5. Marché Biologique du boulevard Raspail
In de vroege zondagochtend rijden zwaar beladen busjes de stad binnen om op tijd een kraam te kunnen bemachtigen voor de Marché Biologique du boulevard Raspail. Het is een van de mooiste versmarkten van Parijs voor liefhebbers van al het goede dat de Franse aarde te bieden heeft. Niet alleen voor groente en fruit, verse soepen, maar ook voor de mooiste kazen, broden, thuis gemaakt volgens eeuwenoude tradities, door herders en boerenfamilies.

Aan de rand van het Bois de Boulonge de nieuwe Must See van Parijs; Fondation Louis Vuitton

6. Fondation Louis Vuitton
In oktober 2006 onthulde Bernard Arnauld, Frankrijks rijkste inwoner, kunst mecenas en eigenaar van LVHM, de plannen voor de bouw van een nieuw museum, aan de rand van het Bois de Boulogne.  Na de Fondation Cartier krijgt Parijs, op initiatief van de bekende koffer- en tassenmaker Louis Vuitton, een nieuw museum, gewijd aan de kunst van de 20e en 21e eeuw; de Fondation Louis Vuitton. Het museum is sinds 27 oktober 2014 geopend voor het publiek. Een absolute Must See in Parijs.

5. Restaurant Terminus Nord
Vanaf 1850 schoten in Parijs de nieuwe stations als paddenstoelen uit de grond. Monumentale gevels met luxe glazen overkappingen en binnenin spectaculaire constructies van ijzer en glas. Dat gevoel uit de 19e eeuw, de sfeer van de ontluikende spoorjaren, is nog te voelen in het wonderschone Terminus Nord. Prachtige eetzalen met een mix van art-nouveau en art-déco verweven in een cocktail van koper, mahonie, leder en spiegels en plafondsmet glas in lood. Eten in een adembenemend decor uit de Belle Epoque.

De dynamiek van restaurant Terminus Nord

8. 'Au Bonheur du Jour'
Binnenkijken in de Parijse bordelen van de Belle Époque. Rue du Chabanais op nummer 12, niets bijzonders. Ware het niet dat tijdens de Belle Epoque, hier het meest prestigieuze bordeel van Parijs was gevestigd. Precies tegenover Le Chabanais, runt Nicole Canet, een voormalige Cancandanseres, de galerie 'Au Bonheur du Jour' waar zij exclusieve rariteiten tentoonstelt, die de tijden van exclusieve bordelen doen herleven. Van erotische foto's, -boeken tot -schilderijen, maar ook antieke seksspeelgoedjes tot originele meubelstukken afkomstig uit de diverse  'Maison closes'. Zelf noemt ze 'Au Bonheur du Jour', met een knipoog', hèt ondeugende alternatief voor het Louvre.

Au Bonheur du Jour, hèt ondeugende alternatief voor het Louvre

9. 'Voulez Vous Dîner'
Eten bij Parijse gourmands die letterlijk en figuurlijk je taal spreken. Op de website van 'Voulez Vous Dîner' kun je reserveren wie er voor je gaat koken, in welk arrondissement je graag wil eten, wat je interesses zijn en welke talen je meester bent. Uw gastheer of gastvrouw ontvangt je thuis, mooie huizen met typische Parijse charme. Wil je deelgenoot zijn van het Franse erfgoed of een multiculturele uitwisseling neem dan contact op met http://www.voulezvousdiner.com/ De prijs per persoon voor een drie gangen diner inclusief wijn is € 65,00 per persoon.

10. Loungen
Grandeur, dat is het enige woord dat het Banke Hotel in Parijs adequaat beschrijft. Ooit was het immense pand een diamantbank, gebouwd rond 1906, en de luxe van weleer druipt er nog steeds van de muren. De entreehal heeft een glazen koepel in het dak, op 19 meter hoogte. Die majestueuze hal gaat naadloos over in de bar, met transparante krukken van Philippe Starck en houten stoelen van Maarten Baas. Ondanks alle interieur-extravaganza is de bar van Banke opmerkelijk rustig en discreet. De muziek is jazzy en poppy en leidt niet af.

11. Le Saut du Loup
Op steenworp afstand van Café Marly bevindt zich in de Marsanvleugel van het Palais du Louvre het Musée Arts Décoratifs met het restaurant Le Saut du Loup. Pascal Bernier's keuken combineert de grote klassiekers met persoonlijke, gastronomische creaties. Het restaurant beschikt over een prachtig zonneterras met een uitzonderlijk uitzicht op de tuinen van het Louvre; de Tuilleries. Het interieur, verdeeld in verschillende niveaus, is van Philippe Boiselier.

12. Chocolate Factory
Op 20 februari 2013 heeft Alain Ducasse zijn eigen ‘Chocolate Factory’ geopend. De Engelstalige naam doet vermoeden dat er ook plannen zijn voor vestingen in andere landen. Of, misschien is het een speelse verwijzing naar Roald Dahls boek Charlie and the Chocolate Factory? In de rue de la Roquette liet de beroemde kok zijn oog vallen op een voormalige Renault garage. Samen met patissier Nicolas Berger wilde Ducasse traditionele werkwijzen nieuw leven inblazen. Chocolade maken op een manier die haaks staat op die van de massaproductie.

13. Cool Cuisine
Er heerst een revolutie in de Parijse keuken. Driesterrenrestaurants lijken passé. De Parijzenaars staan nu in de rij voor hippe bistro's. jonge koks hebben zichzelf 'bevrijd'van het juk van Michelin en trekken hun eigen plan. 'Le Fooding' ooit begonnen in 2000 als bijlage in diverse Franse kranten, is de nieuwe eetgids. Een tegenbeweging onder de naam 'Bistronomie'.

14. Septime
De top van de bistronomie, Septime, staat in de top 50 van de beste restaurants van de wereld. Bertrand Grébaut achter het fornuis, ooit de jongste kok in Frankrijk met een ster, gooit het zelf over een andere boeg. Een ruige bistro  met tafels uit oude treinwagons, zwarte vloer en industriële lampen, waar mooie jonge mannen met baarden het eten rondbrengen.


15. Les Berges de Seine
In april 2010 presenteerde de Parijse burgemeester Bertrand Delanoë een opzienbarend en ambitieus plan om de kades langs de Seine terug te geven aan de Parijzenaars. Een boulevard van 2,3 kilometer met in en langs de Seine, drijvende tuinen, wandelpaden, terrassen, restaurants, sportveldjes atletiekbanen, grote foto-exposities en klimmuren voor kinderen. Dit alles links en rechts gelardeerd met vers gras, plantenkassen, zitbanken, strandstoelen en heel veel bloemen. De nieuwe boulevard genaamd 'Les Berges de Seine' loopt van net voorbij de Eiffeltoren tot even voorbij het Musée d'Orsay.

16. Picknick
Uit de Verenigde Staten is al sinds enige tijd de trend overgewaaid naar Parijs van foodtrucks. De eersten die door de Parijse straten reden waren die van La Camion Qui fume en Cantine California. Al het voedsel, waaronder gourmet burgers, hotdogs, taco's cupcakes en overheerlijke broodjes zijn homemade, uitsluitend bereid met biologische producten van het Franse platteland en verpakt in gerecycled papier. Nieuw zijn de trucks van Leoni's Deli. Via hun websites kun je dagelijks zien waar ze staan.

Nieuw: De foodtrucks van Mozza & Co

maandag 11 mei 2015

PARIS PHOTO LOS ANGELES

U heeft mij een week moeten missen en terwijl ik deze blog aan het schrijven ben heb ik nog steeds last van een jetlag. Eigenlijk ben ik nog steeds geprogrammeerd op Los Angeles tijd. Wat zoekt een Parijs blogger in Los Angeles hoor ik u denken? Bovenstaande titel geeft het al aan. Uw blogger heeft een bezoek gebracht aan het grootste foto-event van de Verenigde Staten PARIS PHOTO LOS ANGELES, een afgeleide van Paris Photo te Parijs.

PARIS PHOTO, opgericht in 1996, is inmiddels de meest prestigieuze fotokunstbeurs, gewijd aan historische en hedendaagse fotografie. In de afgelopen 19 jaar is Paris Photo uitgegroeid tot hèt belangrijkste evenement voor verzamelaars van hedendaagse en moderne kunst, fotografie professionals, kunstenaars, maar ook voor een steeds groeiend publiek van kunstliefhebbers. Elke editie is uniek en presenteert de beste selecties van exposanten met diverse collecties gericht op het medium fotografie. Een ongeëvenaarde ervaring op twee historische locaties, die alle verschillende trends in de fotografie samenbrengen: Het Grand Palais in Parijs en de Paramount Studio's in Los Angeles. Inmiddels voor de derde keer organiseerde de stad Los Angeles, Paris Photo Los Angeles.

Paris Photo Los Angeles is een afgeleide van Paris Photo Parijs

70 fotogaleries uit 17 landen waarvan 55% afkomstig uit Noord-America, 36% uit Europa, 4% uit Zuid-Amerika, 3% uit Azië en 1% uit Oceanië presenteerden werk van 265 fotografen, op het grondgebied van de oudste en nog enige bestaande filmstudio in Hollywood.
Paramount Studio's opgericht in 1912 door Adolph Zukor. Heilige grond, waar wereldberoemde film directors uit vervlogen tijden de regie voerden voor Oscar winnende films: Cecil B. DeMille, D.W. Griffith en Alfred Hitchcock. Met legendarische namen van acteurs en actrices waaronder:  Rudolf Valentino, Mae West, Bing Crosby, the Marx Brothers, Bob Hope, Elvis Presley and Audrey Hepburn. Hier wordt nog steeds Amerikaanse media historie gemaakt door mensen als  Steven Spielberg, Harrison Ford, Meryl Streep, Tom Cruise, Angelina Jolie en velen anderen. De laatste films hier opgenomen zijn die van Star Trek, Mission Impossible en Titanic maar ook de televisieseries 'Happy Days', 'Cheers' en 'Frasier'. Nu worden de 'stages' hoofdzakelijk gebruikt voor televisieproducties waaronder Rizoli and Isles maar ook Dr. Phil.

De ingang naar de oudste filmstudio van Hollywood

Paris Photo Los Angeles was, net als voorgaande jaren, gesitueerd in 'Stage' 31, 32 en 14 (in verband met bijgelovigheid van acteurs en actrices is er geen 'Stage' 13) en in de 'New York Street backlot'. Complete New Yorkse stadswijken zijn hier nagebouwd op ware grootte: Brooklyn, Financial District, Greenwich Village, Lower East Side, SoHo, Upper East Side en Washington Square. Het lijkt of je door New York wandelt op een autoloze zondag.


De galerie van Taschen op Paris Photo Los Angeles met onder andere fotografie van Anton Corbijn

Paris Photo Parijs en Los Angeles trekken jaarlijks bijna 80.000 bezoekers, kunstliefhebbers en -verzamelaars, van over de gehele wereld. Op de vip-avond, georganiseerd door de bank J.P. Morgan samen met BMW, Leica en andere hoofdsponsors, krijg je zowat een nekhernia van alle 'celebrities' die een bezoek brengen aan dit prestigeuze foto-event. Om er maar een paar te noemen: Gwyneth Paltrow, Drew Barrymore, Jamie Lee Curtis, Rosanna Arquette, Sacha Baron Cohen, Molly Simms en de nederlandse filmers Jan and Trish de Bont. Maar ook curatoren van de beroemde musea zoals Virginia Heckert (Getty), Ali Subotnick, Britt Salvesen (LACMA) en Erin O’Toole (MOMA).

Paris Photo LA; of je in Soho New York loop op een autoloze zondag

De show begon op donderdag 30 april met een Vip-preview. Vrijdag 1 mei, zaterdag 2 mei en zondag 3 mei openstelling voor het publiek. Nederland was uitstekend vertegenwoordigd door Taschen Los Angeles met Anton Corbijn en Hamiltons Londen met Erwin Olaf.  Maar unaniem door de buitenlandse pers verkozen, waren de twee solo-exposities van Desiree Dolron, vertegenwoordigd door Grimm Galerie Amsterdam en collodion fotograaf Alex Timmermans, vertegenwoordigd door Voila Gallery in Los Angeles.

Desiree Dolron is bekend om haar foto's bij reisreportages, zoals de fotoserie 'Te di todos mis suenos', die bestaat uit foto's gemaakt in Cuba. In deze foto's houdt ze zich niet afzijdig van de politieke situatie in deze landen, maar ze laat deze elementen niet journalistiek overkomen. Een van haar bekendste fotoseries is Exaltation. Images of Religion and Death een bundeling van reisreportages waarin religieuze rituelen uit India, Thailand, de Filipijnen en Marokko worden getoond. Naast deze reisreportages maakt ze ook series met geënsceneerde foto's zoals de serie Xteriors, waarin ze bekende schilderstijlen en schilderijen nabootst in haar foto's, onder andere Johannes Vermeer, Manet en de Vlaamse Primitieven. Deze foto's zijn door digitale aanpassingen zo dicht mogelijk bij de veelal mysterieuze uitstraling van deze schilderijen gebracht.


'The Rainmaker' collodion fotografie van de Nederlandse fotograaf Alex Timmermans.
Photo courtesy of Alex Timmermans en Voila Studio Los Angeles
11 x11" tintype, Dallmeyer 3a petzval wide open at f4, exposure time 3 seconds

Een aantal jaren geleden werd Alex Timmermans gegrepen door een documentaire van Sally Mann over collodion fotografie. Terug naar een van de magische vormen van de fotografie. De meest inspirerende en pure vorm van fotografie welke hij ooit gezien had en een van de allereerste manieren om iets op de gevoelige plaat vast te leggen door middel van een inmiddels 164 jaar oude techniek. Alex Timmermans is een autodidactische fotograaf met een duidelijke voorkeur voor surrealistische, samengestelde composities. Zijn werk was te zien op Fotofever in Brussel en Parijs en de PAN in Amsterdam. Alex debuteerde op Paris Photo Los Angeles met zijn serie Story Telling. Uniek, omdat dit plaats vond op een locatie waar de 'stomme film' is begonnen.

Drukte bij de presentatie van 'Story Telling' by Alex Timmermans' op de stand van Voila Studio Los Angeles

De buitenlandse pers was unaniem laaiend enthousiast. (Note: een Nederlandse vertaling van onderstaande quotes zou te kort doen aan de auteurs)

Highlights from ParisPhoto LA by Peppa Martin,
Many of the well established artists comfortably ensconced at the Paris show were noticeably absent, however in their place were pieces from less self-conscious talent, newer to the scene. Lui Bolin, from Beijing, at NYCs Klein Sun Gallery attracted a conversational crowd to his protest images, as did the intensely sublime collodion prints of constructed narratives by Alex Timmermans at Voila studio.



Ana Lydia, US blogger Cabeza de Coco
I found that photographers that experimented with different production methods that others may consider archaic, created work that was stunningly beautiful and different. ......
But a photograph that touches your soul is one that will haunt you. Both Alex Timmermans and Desiree Dolron did just that. Their work transported me to outside of myself and made me dream about the beauty of the world once we choose to look at it differently.
A life without creativity and beauty is no life at all...
Ana Lydia

Collodion fotograaf Alex Timmermans met zijn camera

Pulitzer Price winner David Hume Kennerly in 'l'Oeil de la Photography', Daily Magazine of Photography.
"Alex Timmermans is a 19th Century photographer living in the 21st, and is a master of his craft. I was entranced by his photography. Timmermans uses the 1850s collodion wet plate process shot on a view camera to make his images. Here he poses with his model for this series Ferry van der Vliet, who also helps him with the processing of the images. He is represented by Voila Studio in Los Angeles"

Een ander hoogtepunt van Paris Photo Los Angeles waren de foto's en glasplaten afkomstig uit de archieven van de 19e eeuwse portretfotograaf R.J. Arnold (1856-1929) afkomstig uit de collectie van California Unedited. Een bijzonder tijdsbeeld van de Latijns, Aziatisch en oorspronkelijke Amerikaanse bevolking.
Zo ook de fotografie en kopergravures van Edward Sheriff Curtis (1868 - 1952) gepresenteerd door Bruce Kapson Gallery, Los Angeles.

Paris Photo is weer te zien in Parijs, in het Grand Palais van 12 tot 15 november 2015

Overigens was een week veel en veel te kort, want geheel Los Angeles stond in het teken van fotografie. Reden dat ik mij dan ook verheug op de komende Paris Photo in het Grand Palais te Parijs. Wanneer? 12 tot 15 november 2015.

Voor juni staat nog een ander feestje op mijn programma: De 52e Foire Internationale à la Photo te Bièvres, een klein dorpje onder Parijs. Op 6 en 7 juni aanstaande is het hier een komen en gaan van verzamelaars op het gebied van fotografie. Analoog, digitaal maar ook van de mooiste memorabilia uit de begintijd van de fotografie. Hier in Bièvres is tevens het Musée Français de la Photographie gevestigd aan de rue de Paris 78, met een van de grootste collecties ter wereld. Ruim 25.000 objecten en meer dan een miljoen foto's is het resultaat van dertig jaar verzamelen, een grootse collectie en ooit samengebracht door twee gepassioneerde liefhebbers; John en Andrew Fage.

Hoe zei Ana Lydia het ook al weer?
"A life without creativity and beauty is no life at all...".

"Tot volgend jaar"