MARCHÉ AUX PUCES SAINT OUEN, DE VLOOIENMARKT VAN PARIJS

'Autre côté', zo noemen de Parijzenaars de andere zijde van de Périphérique. Om de gigantische huur- en koopprijzen te vermijden durven steeds meer Parijzenaars de overstap te maken, in ruil voor grotere oppervlaktes en een rustiger leven. Niet alle banlieues  zijn in trek maar Saint Ouen met nog oude fabriekspanden die omgebouwd worden tot fraaie lofts kan zich verheugen op een groeiende toevloed van jonge en trendy Parijzenaars.  En dan is er nog een belangrijke aantrekkingsfactor; Les Puces de Saint-Ouen, een gigantische grot van Ali Baba.

 Slechts een onderdeel van de Marché aux Puces Saint Ouen, de Marché Paul Bert

De vlooienmarkt van Saint Ouen beslaat zeven hectaren en telt meer dan tweeduizend kramen en winkeltjes. Jaarlijks bezoeken zo'n vijf miljoen bezoekers van over de hele wereld 'Les Puces'. Kunstkenners, snuffelaars, liefhebbers, verzamelaars en trendwachchers, elk weekend meer dan hondervijftigduizend, om zaken te doen of gewoon te slenteren door de straten, passages en markten waar honderdduizenden voorwerpen hun eigen verhaal en avontuur vertellen. Goed voor een jaarlijkse omzet van vierhonderd miljoen euro.

In 1880 werden de voddenmannen van Parijs verbannen uit de binnenstad van Parijs 

Photo: Musée Carnavalet

Zo rond 1880 werden de zogenaamde chiff-tirs, biffins, de voddenmannen van Parijs verbannen uit de stad en vestigden zich hier in Saint Ouen, toen nog een soort van niemandsland dat zich ontwikkelde tot een gebied waar clochards, voddenrapers en inkopers van oud ijzer hun verzamelde oude spullen verhandelden. In 1918, nadat de stadsmuren waren afgebroken, installeerde de belegger Romain Jules Vernaison, de eigenaar van het terrein, hier geprefabriceerde barakken, stalletjes, die hij weer verhuurde aan sjacheraars, voddenrapers en (antiek)handelaren. Inmiddels is dit deel, de Marché Vernaison, de oudste markt. Een doolhof van kronkelstraatjes en heterogene winkeltjes.

Op initiatief van Romain Jules Vernaison werd een begin gemaakt met de huidige Marché aux Puces

Photo: Rémy Georges, Musée Carnavalet

Als u met de metro bent, en dat raad ik u aan, moet u vanaf metrostation porte de Clignancourt eerst de drukke boulevard Ney oversteken richting het viaduct van de Périphérique (de rondweg). Daar doorkruist u een woud van kramen met bonte kleren, spijkerbroeken en gympen voor spotprijzen. Links en rechts gelardeerd met louche uitziende figuren die u de laatste modellen mobiele telefoons willen verkopen, die waarschijnlijk onlangs van een vrachtwagen zijn gevallen. Om de honderd meter een kringetje van hoofdzakelijk druk gebarende mannen die bezig zijn met balletje balletje. Het verbaast mij nog elke keer dat er mensen zijn die zich steeds laten verleiden om in korte tijd elke keer weer vijftig euro in te zetten en die vervolgens natuurlijk te verliezen.  Het blijft een heerlijk schouwspel. U heeft het inmiddels begrepen, het is hier absoluut niet onveilig maar wel verstandig om heel goed op uw spullen te letten. We verlaten nu de stadsring en komen uit bij de rue des Rosiers (schuin links).

Marché Dauphine een lustoord voor verzamelaars van vinyl, boeken, tijdschriften en posters

Ben je op zoek naar iets speciaals dan kan een beetje voorbereiding, zoals het lezen van mijn blog geen kwaad. Maakt het niet uit dan is urenlang ronddwalen gewoon een feest. Tegenwoordig hebben de antiek- en brocantehandelaren de voddenmannen vervangen. Naast de kraampjesmarkten zijn er nog vijftien verschillende markten allemaal met hun eigen specialisme. De Marché Vernaison, aan het begin rechts van de rue des Rosiers is het historische hart, met een wir-war aan straatjes, gespecialiseerd in bestek, glazen onderdelen, stoffen, garnituren en snuisterijen. Er tegenover de Marché Malassis met zo'n 120 antiquairs met 18e en 19e eeuwse meubelen maar ook Aziatische kunst en voorwerpen van de jaren dertig tot vijftig en uit de jaren zeventig.

Een stukje verder de Marché Dauphine, een passage in Baltardstijl en een paradijs voor liefhebbers van oude boeken, posters en vinylplaten. Verder kun je er terecht voor vintage meubels en tapijten maar ook kunt u hier oude meubels laten restaureren. Overal wordt je vriendelijk bejegend, je kunt er ontspannen rondlopen en heerlijk snuffelen tussen oude kranten en tijdschriften.

De 'Futuro' in de Marché Dauphine - Velvet Galerie van Benoit Ramognino

Er tegenover bevindt zich de Marché Biron. Deze markt werd geopend in 1925 door zeventig handelaren in curiosa en is intussen uitgegroeid tot hèt internationaal centrum voor antiek en curiosa en kunst, van zeventiende-eeuwse schilders tot twintigste-eeuws design. Nog niet genoeg gezien, dan neem ik u mee naar de mooiste twee markten; die van Paul Bert en de Marché Serpette. De standhouders hier zijn echte experts. Hier vind je de meest mooie en exclusieve spullen. Voorwerpen die je zelden ergens anders zult tegenkomen zeker niet op zo'n klein grondgebied. Designerkleding en - accessoires. Hier tekenen zich, naar verluid, de nieuwste trends af. Als je het hier niet vindt, dan vind je het waarschijnlijk nergens. Interieurontwerpers en decorateurs vanuit de hele wereld komen hier hun inspiratie opdoen. Het is duidelijk voor 'koopjes' hoef je hier niet te zijn.

In oktober 2012, aan de rue des Rosiers 106, opende de Franse topdesigner Philippe Starck zelfs een restaurant, Ma Cocotte, een soort trendy kantine waar eenvoudige burgerpot op de kaart staat. Voor de ingang, Marché Serpette, een wereld apart. In deze schatkamer van de Puces stellen ongeveer honderd antiquairs op de meest mooie stands prachtige meubelstukken ten toon van de zeventiende tot de twintigste eeuw.

De Marché Vernaison is het historische hart, met een wir-war aan straatjes

Als u de rue Paul-Bert volgt naar de rue Jules-Vallès moet u beslist even stoppen bij Chez Sarah, bij de ingang van de Marché du Passage. De moeder en de grootmoeder van Sarah Rozenbaum waren hier al actief met vintage kleding uit de jaren 1860 tot 1980 voor prijzen die variëren van € 50 tot € 3500. Van Chanel tot Lanvin. Veel costumiers uit de theater- en filmwereld winkelen bij Sarah. Soms komen ze wel van heel ver, zoals bijvoorbeeld de Amerikaanse Penny Rose die verantwoordelijk was voor de garderobe en kostuums voor de vijfde Pirates of the Carribean: At World's End.

Om een bezoek aan Les Puces in stijl af te sluiten is er maar één plek: Restaurant / guingette Chez Luisette. Het wordt gedreven door twee broers Richard en Armand. In de hoek op een kleine verhoging zit een gitarist met een slechte toupet, waarvan de haren in de nek recht overeind staan. Achter de piano een oudere dame Minouche genaamd. De zang komt voor rekening van de inmiddels 74 jarige Manuela, van wie de stem het timbre van Edith Piaf benadert. Hier nuttigt u een steak-frites bearnaise. Na elk optreden gaat Manuela rond met de hoed: "Pour la musique" Dit is Parijs zoals je het nergens meer aantreft inclusief de kerstversiering midden in de zaak, ook al is het lente.

Ik verlaat de vlooienmarkt met lege handen, maar voel mij schatrijk dankzij de bijna ontroerende poëzie ervan.

Le Marché aux Puces de Saint Ouen, metro porte de Clignancourt, uitgang rue Ormano, Marché aux Puces, metro Garibaldi.  Geopend op zaterdag van 09.30 - 18.00, zondag van 10.00 - 18.00 en maandag van 10.00 - 17.00.

Tip: Bij alle winkeltjes en kraampjes: Afdingen is een must. Let op voor zakkenrollers en voor kraampjes die zogenaamde merkkledij verkopen. In Frankrijk is de aankoop van namaak strafbaar.

Raadpleeg als voorbereiding de website van de Marché aux Puces. Het verkeersbureau van Saint Ouen organiseert verscheidene malen per maand rondleidingen op de vlooienmarkt speciaal gewijd aan een ander thema: mode, meubilair of ontmoetingen met handelaren. Privé-rondleidingen op afspraak zijn ook mogelijk.

Tussen kunst en kitsch

Chez Sarah, rue Jules Vallès 18 / rue Lecuyer 27, Saint Ouen

Ma Cocotte, rue des Rosiers 106, Saint Ouen 

Chez Luisette, avenue Michelet 130, Saint Ouen