Paris FvdV is een niet commercieel weblog speciaal voor kenners en liefhebbers van de stad Parijs - en voor hen die dat willen worden. Parijs is een stad met een gewichtig verleden, respectabel en gerespecteerd. Het is totaal niet nostalgisch. Parijs is er in geslaagd om, soms op brutale maar altijd op elegante wijze, om te gaan met zijn grootse monumenten. Ze te beschermen en te integreren in de nieuwe dynamiek van de stad. Parijs is een meester op het gebied van herstel en transformatie. U zult er nooit in slagen een volledig overzicht te maken van plekken en verhalen, die allemaal op hetzelfde punt uitkomen en de glorie van deze stad bezingen. toch wil ik een poging wagen. Wekelijks wil ik u niet alleen informeren over wat Parijs nog meer te bieden heeft, maar ook wil ik mijn liefde voor deze stad op u over dragen. In de hoop dat het raakt aan iets wat u herkent of voelt. Ferry van der Vliet.

Privacy verklaring: Indien u weblog Paris FvdV, dat bij Google-Blogger is ondergebracht, leest en reageert op de blogs van Paris FvdV, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en mailadres - indien u dat vermeld - bekend en wordt opgeslagen. Ook uw schuilnaam waaronder uw reageert wordt opgeslagen. Paris FvdV zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechtelijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van Google-Blogger. Door weblog Paris FvdV te bezoeken en/of de op of via deze weblog aangeboden informatie te gebruiken, verklaart u zich akkoord met de toepasselijkheid van deze disclaimer. Google gebruikt cookies om services te leveren en verkeer te analyseren dus uw IP-adres en user-agent zijn bij Google bekend, samen met prestatie- en beveiligingsstatistieken om servicekwaliteit te garanderen, gebruiksstatistieken te genereren, misbruik te detecteren en maatregelen te treffen.

zondag 25 januari 2015

MUSÉE ARTS ET MÉTIERS

Afgelopen week ben ik weer naar Parijs gegaan. Niet alleen om inspiratie op te doen voor mijn weblog maar speciaal voor de nieuwjaarsreceptie 'De Nederlandse Vereniging voor Parijs en omstreken', het NLVP, in de ambtswoning onze Ambassadeur in Parijs. Helaas troffen we een regenachtig Parijs, waardoor ik mijn plannen moest omzetten. Tijd voor mijn verlanglijstje, dit wil zeggen, speciale plekken die al heel lang op mijn bezoeklijstje staan, maar op de een of andere manier, nog steeds niet zijn afgestreept. Dit keer neem ik u mee naar een van de mooiste musea van Parijs dat gek genoeg in bijna geen enkel boek voorkomt. Bovendien is dit een tip van een van mijn trouwe webloglezers. Het Conservatoire Nationale des Arts et Métiers, over de kunst van het ambacht.

Metrostation Arts et Métiers naar een ontwerp van de Belgische kunstenaar François Schuiten

Aangekomen op het metrostation Arts et Métiers krijg je al direct een voorproefje van het museum. Het metrostation is in 1994 helemaal met koper bekleed naar een idee van de Belgische kunstenaar François Schuiten. Aan het plafond grote tandwielen met aandrijving, de wanden bedekt met geklonken koperen platen, een soort ondergronds Nautilus. Grote patrijspoorten aan de zijkant geven een inkijk in de zeven domeinen waar dit museum om draait waaronder; mechanica, transport, energie, communicatie, bouw, materialen en meetinstrumenten. Ik hoor u denken niets voor mij, maar ik verzeker u, u brengt een bezoek aan een van de mooiste gebouwen van Parijs en daarbij ook nog eens een uiterst boeiend museum.

Een van de prachtige zalen waar het lijkt of de tijd stil is blijven staan

Het Musée des Arts et Métiers (Museum van kunsten en beroepen) is een museum in Parijs, gesitueerd in het 3e arrondissement. Het herbergt de collectie van het Conservatoire National des Arts et Métiers, is gevestigd in de oude abdij van Saint Martin des Champs. en werd in 1794 opgericht door Abbé Grégoire. Aanvankelijk fungeerde het als een soort opslagplaats van nieuwe uitvindingen. Nu is het niet alleen een museum maar ook een belangrijk studiecentrum. In de gebouwen werd zelfs een rails aangelegd, die de leraren gebruiken om de vindingen naar het auditorium te vervoeren. Deze rails ligt er nog steeds. Het museum bezit een collectie van meer dan 80.000 voorwerpen, waarvan er slechts 8.000 worden geëxposeerd. De niet geëxposeerde stukken zijn opgeslagen in Saint-Denis.

Niet alleen een prachtig museum maar ook een belangrijk studiecentrum

Deze tempel van de wetenschap werd vijftien jaar geleden, in 2000, geheel gerenoveerd en heeft meer dan 3000 uitvindingen in haar collectie. Je krijgt zo een uniek en historisch overzicht van allerlei technieken en uitvindingen. De rekenmachine van Pascal, de fonograaf van Edison, de lens waar vuurtorens mee zijn uitgerust, een vinding van ene monsieur Soleil. De eerste Cray 2 computer uit 1985, de camera van Daguerre, uitvinder van de fotografie maar ook de eerste filmprojector van de gebroeders Lumière. Verder ook uitvindingen van de 21 eeuw, waaronder de TGV, de Velib, en lijn 14, de eerste metro zonder machinist.

De "Escalier d'Honneur

Absolute hoogtepunten zijn de "Escalier d'Honneur met het vliegtuig van Clémént Adler uit 1897. Zijn vleermuisvleugels uitspreidend boven de immense trappenhal. De volledig gerestaureerde kapel; de Eglise Saint-Martin-des-Champs, uit de 12e eeuw met in het midden van het koor een werkende slinger van Foucault. In de kapel worden meerdere grote objecten getoond, zoals het eerste Franse vliegtuig dat het Kanaal overvloog. Het scheelde niet veel of de Engelsen waren de Fransen voor geweest, maar volgens de Fransen hadden zij de primeur. De allereerste auto’s worden ook getoond. Een passerelle brengt je drie etages hoog langs oude automodellen en een studiemodel van het Vrijheidsbeeld, gebouwd door Bartholdi. Helemaal boven in de passerelle heeft u een prachtig uitzicht op het vliegtuig van Blériot.  

Het vliegtuig van Clémént Adler uit 1897 met zijn vleermuisvleugels

De slinger van Foucault
In de reeks namen op de Eiffeltoren staat de naam van de Franse fysicus Léon Foucault. Hij leefde in Parijs, van 1819 tot 1868, en is bekend om de slinger die zijn naam draagt. In die tijd was men er inmiddels wel van overtuigd dat de aarde rond haar as draait, maar het was nog niet empirisch aangetoond. Foucault was de eerste die daar in 1851 in slaagde. Hij hing een touw op van 67 meter, in de koepel van het Panthéon in Parijs. Onderaan het touw bevestigde hij een zware bol van 28 kilo, net boven de grond. Om de beweging van de slinger goed te kunnen waarnemen legde Foucault een laag zand op de grond. Bij elke slingerbeweging maakte de bal een streepje door het zand. Na een uur zag je dat het streepje in het zand langzaam was veranderd. Daarmee was het bewijs geleverd. Een slinger zal uit zichzelf nooit van richting veranderen. Nu die dat wel deed, was dat het bewijs dat de aarde was gedraaid. Een simpel idee, maar je moet er maar opkomen. Vanaf 1855 tot 1995 toonde het Musée des Arts et Métiers de originele Slinger van Foucault. Nu hangt er een kopie en zijn er elke dag regelmatig demonstraties over de werking. Grote kans dat Foucault het museum heeft bezocht en wie weet deed Eiffel er ook wel inspiratie op.
Note: De originele slinger van Foucault is te vinden in het Pantheon. Echter vanwege de restauratie is de slinger daar even niet te zien.

De originele slinger van Foucault gefotografeerd door mij in het Pantheon

Het Vrijheidsbeeld
Het originele ontwerp is van Eugene-Emmanuel Viollet-le-Duc en Alexandre-Gustave Eiffel. De Franse beeldhouwer Frédéric Auguste Bartholdi heeft het project uitgevoerd. Zo zou het gezicht van het vrijheidsbeeld gemaakt zijn naar het hoofd van Bartholdi’s moeder Marie, terwijl de vrouw van de Franse beeldhouwer model zou hebben gestaan voor het lichaam. Hardnekkige verhalen doen echter de ronde dat het een prostituee was waarop het vrijheidsbeeld lijf was geïnspireerd. Over vrijheid gesproken! Er was 15 jaar nodig, van 1870 tot 1885, om het Vrijheidsbeeld te bouwen in het atelier van Bartholdi  aan de rue de Chazelles, vlakbij het Parc Monceau in Parijs. Het beeld was een cadeau van Frankrijk aan Amerika, voor de viering van de 100ste  verjaardag van de Amerikaanse onafhankelijkheid. De bouw werd door het Franse volk zelf bekostigd. De verschillende onderdelen werden in 214 kratten, op een schip, over de Atlantische Oceaan, naar Amerika vervoerd. Eenmaal in Amerika aangekomen ontstond er een vertraging van 15 maanden omdat de sokkel nog niet klaar was. Uiteindelijk werd het beeld onthuld op 28 oktober 1886. Door middel van fraaie maquettes kun je in het museum zien hoe dit immense beeld werd gebouwd en in brons werd gegoten. Er is nog een ander saillant detail bekend over het beeld. Het Vrijheidsbeeld was oorspronkelijk niet voor Amerika gebouwd, maar voor Egypte, bedoeld voor de entree van het Suezkanaal, maar de Egyptenaren konden de centen niet rond krijgen, waardoor het uiteindelijk gratis en als cadeau aan Amerika is gegeven.

Door middel van fraaie maquettes kun je in het museum zien hoe dit immense beeld werd gebouwd en in brons werd gegoten.

Het gigantische beeld stelt een vrouw voor die een gebroken ketting van zich afschudt. In haar rechterhand houdt ze de fakkel van vrijheid vast. De vlam van het Vrijheidsbeeld is in een bladgouden versie te zien nabij de Pont de l'Alma. Deze Vrijheidsvlam is jarenlang beplakt met gedachtenissen aan Prinses Diana die in de onderliggende Alma-tunnel verongelukte. De kroon heeft zeven punten die symbool staan voor de zeven continenten en zeeën. In Parijs kun je niet één Vrijheidsbeeld bewonderen, maar drie! De grootste (11,5 meter) staat aan de kop van de Allée des Cygnes, iets minder groot (11,2 meter) vind je in het Musée des Arts et Métiers en de kleinste (4,5 meter) staat sinds een aantal jaren niet meer in Jardin Luxembourg, maar in het Musée d’Orsay. In de beginjaren heeft het in het Musée Luxembourg gestaan en vanaf 1906 in de tuinen. De verhuizing naar Musée d'Orsay vond plaats in december 2012.

De volledig gerestaureerde kapel met een kopie van het Vrijheidsbeeld

Het beeld heette oorspronkelijk; la Liberté éclairant le Monde (Vrijheid verlicht de Wereld). Hoewel Bartholdi het in de richting van haar zusterbeeld in het westen (Jardin du Luxembourg) wilde laten kijken, werd het beeld aanvankelijk naar de Eiffeltoren gericht om te voorkomen dat het met de rug naar het Élysée, het presidentiële paleis, zou komen te staan. Bij de Wereldtentoonstelling van 1889 is het beeld uiteindelijk omgedraaid en gericht op New York. Afgezien van het verschil in grootte, is het verschil met het beeld in New York, dat de Parijse replica een boek in de hand houdt, dat zowel de datum van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring toont (4 juli 1776), als de datum van de Franse Revolutie (14 juli 1789).

Het Musée  des Arts et Métiers is gevestigd aan de rue Réaumur 60. Geopend van 10.00 uur tot 18.00 uur, op maandag gesloten, op donderdagavond geopend tot 21.30 uur.


Tijd voor koffie, dus op weg naar het Café des Techniques met een aanbod van heerlijke salades, terrines maar ook een mooie cappuccino of espresso, vergeet dan niet de Salle de l'Écho waar je elkaar, in de tegenovergestelde hoeken toefluisterend, woordelijk kunt verstaan. Ik zei het al een juweel van een museum.

maandag 19 januari 2015

NIEUWJAARSRECEPTIE BIJ DE NEDERLANDSE AMBASSADEUR IN PARIJS

Het was rustig op straat en in de metro toen ik woensdagavond 14 januari op weg was naar de Nieuwjaarsreceptie in de residentie van onze Ambassadeur in Parijs. Kwam het doordat Parijs nog in shock was van de aanslagen op Charlie Hebdo en SuperCacher, of was het gewoon omdat het januari is, niet direct het toeristenseizoen.

Ik begeef mij naar het nobele Faubourg Saint-Germain, de wijk van de adel en de aristocratie, vol met ministeries en ambassades. Voor mij het prachtige gebouw van de Chambre des Députés of de Assemblée Nationale. Dit paleis, gebouwd in 1722, is genoemd naar de eerste eigenares, de hertogin van Bourbon, een buitenechtelijke dochter van Lodewijk XIV. Het ligt pal tegenover de Madeleine, aan de overkant van de Seine, daar waar de Place de la Concorde wordt verbonden door de sobere Pont de la Concorde met de chique Quai d'Orsay.


Hôtel d'Avayray de prachtige ambtswoning van onze Ambassadeur in Frankrijk

Het zevende arrondissement behoort tot 'les beaux quartiers'. Het is een gegoede buurt, waar de huren en koopprijzen behoorlijk hoog zijn. Een groot arrondissement, met lange straten en lanen, die tal van oude hôtels herbergen, vaak met grote tuinen. Hôtel komt van het Latijn; 'hospitum', herberg. In de 17e eeuw oorspronkelijk het huis van een adellijke heer. Later werd het de algemene aanduiding voor paleisachtige gebouwen met een privé of openbaar karakter. De prachtige ambtswoning van onze Ambassadeur in Frankrijk is gevestigd aan de rue de Grenelle 85 in het voormalige Hôtel d'Avayray. Zo'n vijf minuten lopen van de Assemblée Nationale.

De entreehal van onze residentie

Directe nazaten van de familie Bésiade d’Avaray verkochten dit herenhuis in 1920 aan de Nederlandse regering en sinds die tijd is het Hôtel d’Avaray de officiële residentie van de ambassadeurs van het Koninkrijk der Nederlanden in Parijs. De residentie van Nederland in Parijs is één van de visitekaartjes van ons Koninkrijk in Frankrijk. Dit fraaie stadspaleis wordt regelmatig ingezet als locatie voor talrijke activiteiten gericht op het bevorderen van de Frans-Nederlandse betrekkingen: voor ontvangsten van contacten uit verschillende sectoren maar ook voor seminars en conferenties van uiteenlopende aard. Zo zijn er in 2014 meer dan 10.000 Franse en Nederlandse contacten in de residentie verwelkomd.

Alle ruimtes op de begane grond waren opgensteld voor de Nieuwjaarsreceptie

De Nieuwjaarsborrel was mede op uitnodiging van 'De Nederlandse Vereniging voor Parijs en omstreken' het NLVP. Andere aanwezige Nederlandse netwerken waren CAPA het NZGF en het ANEAS. 
CAPA: 'De Club Affaires Paris Amsterdam' is een particulier initiatief van Franse en Nederlandse bedrijven. In deze zakenclub verenigen zich Franse handelspartners die gevestigd zijn in Nederland en Nederlanders die in Frankrijk werken, met als doel hun kennis en ervaring te delen om zo de handelsrelaties tussen Frankrijk en Nederland te ontwikkelen, te bevorderen en te versterken.
NZGF: 'De Nederlandse Zakengemeenschap in Frankrijk' is een vereniging voor Nederlanders die zakelijk actief zijn in Frankrijk. Ook Nederlanders die actief zijn binnen het Franse bedrijfsleven zijn hier van harte welkom.
Last but not least ANEAS, de oudste Nederlandse vereniging in Frankrijk. Aneas; Accociation Néerlandaise d'Entr'Aide sociale - de Nederlandse Vereniging voor Onderlinge Hulpverlening. Deze vereniging helpt Nederlanders maar ook "verfranste" Nederlanders, die in Frankrijk in problemen raken en die niet op een eenvoudige wijze opgelost kunnen worden. Bijvoorbeeld als de hulpzoekende geen familie heeft om hem of haar te helpen.

De zeer smaakvol ingerichte vertekken bieden toegang tot een grote Franse tuin

Een eerste aanblik op de residentie is die vanaf de binnenplaats, voorbij de poort op de bekende Rue de Grenelle. Op de begane grond bevinden zich verschillende vertrekken die voor publieke evenementen ingezet worden, waaronder een ruime bibliotheek, de werkkamer van de Ambassadeur, dit vertrek herken ik uit de film 'Intouchables', een kleine en een grote salon en eetkamer. Deze prachtige vertrekken bieden aan de achterkant toegang tot een grote Franse tuin. De sfeer op de residentie kenmerkt zich door de combinatie van de klassieke Franse inrichting, meesterwerken van Nederlandse kunstenaars, uitgeleend door het Rijksmuseum en een rijkdom aan bloemen van de Nederlandse telers. Helaas laat onze Ambassadeur Z.E. Ed Kronenburg zich vanavond excuseren vanwege verblijf in het buitenland en laat zich waarnemen door Dhr. Jan Willem Beaujean, Gevolmachtigd Minister en plaatsvervangend Chef de Poste. In de prachtige lobby wordt ik persoonlijk ontvangen door Marcel Michelson, Chairman of the Board van het Union Néerlandaise voor Parijs en omgeving.


Links Dhr. Jan-Willem Beaujean, Gevolmachtigd Minister en plaatsvervangend Chef de Poste die later zijn Nieuwjaarstoespraak zou houden

In zijn indrukwekkende nieuwjaarstoespraak staat Dhr. Jan Willem Beaujean uitgebreid stil bij de aanslagen in Parijs en laat weten diep geschokt te zijn. Het stemde ook tot nadenken met betrekking tot deze jaarlijkse traditie; de Nieuwjaarsreceptie met Nederlanders in Frankrijk. [...] " Aanpassen 'ja', annuleren; 'zeker niet' !

Trots is hij op het feit dat vele Nederlandse verenigingen waaronder het CAPA, NZGF en het ANEAS, en masse, schouder aan schouder, meeliepen in de mars voor de Republiek, de mars voor de vrijheid op zondag 11 januari 2015 vanaf de Place de la Republique. [...] "We waren allemaal Charlie".
Dhr. Beaujean noemde het van het grootste belang dat iedereen "de waarden die de basis vormen van onze samenleving", blijft uitdragen [...]
·         "Wij accepteren geen barbarij"
"Wij accepteren geen aanslagen op onze fundamentele waarden, overtuigingen en vrijheden".
"Wij accepteren niet het beknotten van de mogelijkheden om daar openlijk voor uit te komen, om dat samen te stimuleren, en daarop het glas te heffen en dat is wat wij vanavond doen".

Een aandachtig gehoor: links Dick Klinkert (NZGF en ANEAS) 2e van links Marcel Michelson (NLVP -Union Néerlandaise)

Vrijheden zijn ononderhandelbaar, ze vormen de essentie van onze beschaving en een ieder heeft daar in een verantwoordelijkheid, diplomaat, soldaat, ondernemer, lobbyist, van de keukentafel thuis, via de voetbalvereniging tot de samenwerking in Europees en Internationaal verband. Dat hebben wij als Nederlanders in Frankrijk de afgelopen week laten blijken. De Franse regering was daar dankbaar voor en die dank breng ik graag aan u over aldus Dhr. Beaujean [....]
"Er is veel om je zorgen over te maken, maar we hebben ook de nodige zaken die hoop geven. Deze avond, 14 januari hoort daarbij, onze banden als Nederlanders samen. Ik ben er trots op u hier vanavond te verwelkomen. U zult hier altijd een thuis vinden dat staat voor die overtuigingen en die vrijheden. Dat en alle goeds wens ik u toe voor dit jaar 2015.

Netwerken in een bijzondere ambiance


Een prachtige avond met Nederlanders in Frankrijk die dagelijks het Nederland waar ik zo trots op ben vertegenwoordigen. Onder het genot van mooie Franse wijnen en diverse delicatessen van Franse traiteurs. Hoe mooi kan het zijn op een toch wat sombere avond in Parijs. Een toast op het nieuwe jaar met toch een klein rouwrandje.

Beide Vorstinnen lijken goedkeurend toe te kijken tijdens deze bijzondere Nieuwjaarsbijeenkomst.

dinsdag 13 januari 2015

FONDATION LOUIS VUITTON

"Mijn droom was het ontwerpen, in Parijs, van een prachtig schip dat de culturele roeping van Frankrijk symboliseert".
Frank Gehry

Tijdens mijn aanwezigheid in Parijs, afgelopen november, voor de uitreiking van de Golden Blog Awards 2014 was ik in de gelegenheid om een bezoek te brengen aan Parijs' nieuwste aanwinst; het Fondation Louis Vuitton. Een aantal malen heb ik al aandacht besteed in mijn weblog aan dit futuristische bouwwerk, aan de rand van het Bois de Boulogne.

Het reclamebord naar aanleiding van de opening van de Fondation Louis Vuitton

Dit keer echter, waren er geen hekken om het gebouw in aanbouw, die mij weerhielden om er omheen te lopen of deze kunsttempel te mogen betreden. Waar je ook gaat of staat in en rond het museum, je mond valt letterlijk open van verbazing. Dit moet haast een nachtmerrie zijn geweest voor de aannemer, verantwoordelijk voor de bouw van Frank Gehry's creatie. Het glazen gebouw is 150 meter lang en 40 meter hoog en gebouwd in de vorm van een wolk. Zelf omschrijft Gehry zijn creatie als een donzige broeikas. Een asymmetrisch gebouw met verwarrende volumes, opgebouwd uit  briljante, concave en convexe enveloppen. Twaalf grote grijze sluiers, gemaakt van melkglazen panelen omarmen als het ware de kern van het gebouw. 13.500 m² glazen panelen, elk paneel, 3600 stuks in totaal. Verder 19.000 vezelversterkte betonnen gevelpanelen, ieder stuk is uniek en speciaal op maat gegoten. Er zit zelfs een Nederlands tintje aan dit complex; de Nederlandse specialist in dakbestratingen Zoontjens is verantwoordelijk voor alle dakterrassen. Managing Director Paul Heerkens vertelt in een interview dat hij zelden aan zo’n gecompliceerd gebouw heeft gewerkt, waar alle leveranciers en onderaannemers tot ver in de bouw zaten te puzzelen op allerlei details. 

Overal zie je de complexiteit van dit unieke gebouw

Opvallend aan dit zeer complexe ontwerp is het gebruik van geavanceerde 3D computerprogramma's, ontwikkeld door Gehry Technologies met de hulp van Dassault Aviation. Overal zie je verschillende schuif- en scharnierelementen die voortdurend bewegen, omdat het gebouw opgebouwd is uit verschillende materialen, die allemaal een ander uitzettingscoëfficiënt hebben en daardoor steeds voortdurend in beweging zijn. Door de bijzondere spiegeling van het gebouw lijkt het op te gaan in zijn omgeving. Lucht en groen krijgen zo gedurende ieder dagdeel hun eigen momentum, waardoor het gebouw nooit hetzelfde kleurt.

De eerste aanblik op het museum bij binnenkomst

De reis door dit wonderlijke gebouw begint al bij binnenkomst lopend langs de vijver en de immense waterval, waardoor het lijkt op een immens zeilschip in een te kleine vijver. De vijver die weer prachtige reflecties oplevert zeker bij zonnig weer. Op de begane grond is de museumwinkel gevestigd, een restaurant en een zoals altijd te kleine garderobe. Het bezoeken van de beneden gelegen terrassen is een must. In het verlengde van het gebouw langs het water strekt zich een gigantische gouden caleidoscoop, bestaande uit 43 driehoekige zuilen, die van binnen worden aangelicht, waarvan twee zijdes bedekt zijn met spiegels en een zijde met mondgeblazen glasmozaïek in een goudkleur. De spiegels zorgen voor een haast oneindige reeks van reflecties. Dit kunstwerk 'Inside the Horizon' is van Olafur Eliasson.

'Inside the Horizon' van Olafur Eliasson.

Op de diverse etages maakt u kennis met de privékunstverzameling van Bernard Arnault. Hij is oprichter, voorzitter en CEO van Louis Vuitton Moët Hennessy, LVHM. Een luxeconglomeraat met een beurswaarde van ongeveer 59 miljard euro waaronder het champagnemerk Moët en Chandon behoort, maar ook het modemerk Hermès. Deze 65 jarige Franse zakenman zou, (volgens Forbes Magazine is hij anno 2013 na Liliane Bettencourt (l'Oreal) de rijkste man van Europa en de op tien na rijkste van de wereld), zo rond de 35,8 miljard dollar bezitten. De mecenas Bernard Arnault staat bekend als een groot kunstliefhebber en schenker. Tevens ziet hij zichzelf als beschermheer van het Franse erfgoed en de Franse cultuur. In maart 2014 gaf het Museum of Modern Art in New York hem nog de 'David Rockefeller Award', een prestigieuze onderscheiding voor genereuze ondernemers. Arnaults bedrijf strooit regelmatig met 'kunstcadeau’s', zo ook in Nederland. Het Rijksmuseum kreeg in 2010 een complete portrettenserie van hem cadeau; Erwin Olaf's - 'A Journey to Excellence'.

Momentum

Het nieuwe museum wordt aan het publiek gepresenteerd in drie fases, voor een groot deel gewijd aan de privécollectie hedendaagse kunst en de visie van Arnauld zelf, afgewisseld met tijdelijke tentoonstellingen. De opening vond plaats op 21 oktober met een overzichtstentoonstelling van het werk van de architect Frank Gehry zelf. Foto's, schetsen, maquettes en een filmmontage vol met tijdsopnamen, gemaakt gedurende de zes jaar durende bouw van het museum. Deze tentoonstelling loopt nog tot en met 16 maart 2015.  

De tweede fase is ingegaan op 17 december 2014 en toont werken van o.a. Bas Jan Ader, Ed Atkins, Maurizio Cattelan, Tacida Dean, Isa Geseken, Alberto Giacometti, Rachel Harrison, Mona Hatoum, Annette Messager, Man June Paik, Guiseppe Penome, Sigmar Polke, Thomas Schutte, Wolfgang Tillmans en Akram Zaatari. Deze collectie is nog te zien tot en met 30 maart 2015.

De overzichtstentoonstelling van het werk van Frank Gehry nog te zien tot en met 16 maart 2015

Verder is er ruimte voor multidisciplinaire evenementen, waaronder muziek, dans, poëzie, het opzetten van vergaderingen, debatten en symposia. Het museum wil zo uiting gaan geven aan haar belangrijkste prioriteit; de uitvoering van een educatieve missie, vooral bij het jonge publiek.

Nog een verrassing. Vanaf de hooggelegen dakterrassen heeft u werkelijk een adembenemend uitzicht op diverse kanten van Parijs; het Bois de Boulogne, de schitterende Jardin d'Acclimatation en La Defense.

Adembenemende uitzichten vanuit de diverse dakterrassen

De Fondation Louis Vuitton is gevestigd in het Bois de Boulogne vlak naast le Jardin d' Acclimatation. Napoleon III schonk dit deel van het park in 1860 aan de Parijse bevolking om er dieren en inheemse volkeren ten toon te stellen. De tuin was ook bedoeld om de dieren te laten wennen aan het Parijse klimaat. Vandaar de naam 'acclimatation'.

Het bos zelf is 856 ha groot en bevat bomen van enkele honderden jaren oud. Het behoorde toe aan de Abdij van Saint-Denis en werd aangekocht door de Franse vorst Philippe Auguste. Vele andere koningen drukten vervolgens hun stempel op het ontwerp van het bos. Lodewijk XI liet het domein herbebossen en legde er twee doorgangswegen in aan. Hendrik IV plaatste 15.000 moerbeibomen voor de productie van zijderupsen. Lodewijk XIV gebruikte het terrein voor de jacht met windhonden. Napoleon III gaf Haussmann de opdracht in 1852 om het bos opnieuw in te richten geïnspireerd op het Londonse Hyde Park.
De prachtige Jardin d'Aclimatation gezien vanuit een van de andere dakterrassen

Verschillende metrostations brengen u naar de rand van het Bois de Boulogne. Porte d'Auteuil voor de zuidkant. Porte Dauphine is het mooiste startpunt voor een wandeling naar het nieuwste museum voor moderne kunst van Parijs; het Fondation Louis Vuitton. De metrostations Porte Maillot en Sablons brengen u het dichtst bij de Avenue Mahatma Gandhi waar u ongetwijfeld met verbazing stil blijft staan bij deze magnifieke creatie van Frank Gehry.

TIP: voor slechts €1 kunt u ook gebruik maken van een shuttle die rijdt vanaf Place Charles de Gaulle (op de hoek van de avenue Friedland) linea recta naar het museum. Vertrek van en naar de Fondation Louis Vuitton elke 15 minuten gedurende de openingstijden.

Bijzondere architectuur aan de rand van het Bois de Boulogne

Openingstijden: maandag, woensdag en donderdag van 12.00 uur tot 19.00 uur. Vrijdag van 12.00 uur tot 11.00 uur. Zaterdag en zondag van 11.00 uur tot 20.00 uur. Het museum is gesloten op dinsdag. Entree € 14

Mijn advies aan u is de kaarten vooraf aan te kopen via het internet om zo lange wachttijden te voorkomen.

maandag 5 januari 2015

PARIS TERMINUS NORD - ESPRIT BRASSERIE

Herkent u dit? "Parijs is vooreerst een beeld, een verzameling foto's of een filmset. "Toen ik in het Gare du Nord uit de trein stapte, stond ik, zonder dat ik er iets bijzonders voor had moeten doen, in een land waarvan de taal en de literatuur mij niet toegankelijk waren [.....] Ik zie Parijs weer voor me; brede straten in het ochtendlicht, met het zilveren water dat door de goten stroomde, de monumentale architectuur die soms de onwerkelijke indruk maakte van een filmdecor. Het gevoel zo een Franse film te zijn binnengewandeld" (Rudi Kousbroek uit de 'De wereld van vernuft')

Gare du Nord, het Parijse noordstation, is met name voor Nederlanders en Belgen de toegangspoort tot Frankrijk. Al anderhalve eeuw lang. Een kopstation, dus iedereen stapt uit. Op de stoep aan het einde van de perrons begint een andere wereld. Overweldigend, onweerstaanbaar. Philip Freriks schreef er een boek over. Hij kwam er voor het eerst toen hij dertien was. Wist u trouwens dat Philip Freriks ooit heeft gewerkt als conducteur met als standplaats Gare du Nord? De man die later in Nederland bekend werd als correspondent en zelfs presentator van het NOS journaal blies op zijn fluit en controleerde kaartjes en maakte het de reizigers naar hun zin in de trein. Hij werkte er maar kort, maar toch schiep het een speciale band. Een band die hem nooit meer losliet.

Cover photo Alex Timmermans

"In de jaren zeventig brachten veel gastarbeiders hun zondagen door op de stations. Uren op één kopje koffie in de restauratie en steelse blikken op het spoor. Richting oneindig. Daar in de verte, waar de ijzeren staven elkaar raakten, was thuis. Nou ja, bijna thuis. Enfin, het thuis van onbereikbaar verweg" [....] "Treinen hebben iets met Sehnsucht, stations zijn plaatsen van herinnering, getuige de steeds weer herhaalde oproep om vooral niets te vergeten. Je proeft er de ziel van een stad. Het is voorkant en zelfkant, hemel en hel, altijd iets te zien, altijd iets te ontdekken. Een plek van de waarheid" (Philip Freriks uit 'Gare du Nord'). Aankomst en vertrek, steeds weer nieuwe verhalen. Gare du Nord, terminus. Een omroepbericht als lotsbeschikking.

In de 19de eeuw omschreef Théophile Gautier dergelijke stations als kathedralen van de nieuwe mensheid. Nu zijn ze verzamelplaats voor karavanen van de nieuwe tijd, zoals Jean-Marie Le Clézio (Nobelprijs literatuur 2008) de tgv’s heeft genoemd. Vanaf 1850 schoten in Parijs de nieuwe stations als paddenstoelen uit de grond. Monumentale gevels met luxe glazen overkappingen en binnenin spectaculaire constructies van ijzer en glas. Dat gevoel uit de 19e eeuw is nog steeds te ervaren als u aankomt op Gare du Nord, gebouwd door de Franse architect Ignaz Hittorf, tussen 1861 en 1865, in opdracht van la Compagnie des Chemins de Fer du Nord. Het 10e arrondissement wordt gekleurd door twee noordelijke kopstations; Gare de l'Est en het Gare du Nord. Met ongeveer 180 miljoen reizigers per jaar is Gare du Nord het drukste spoorwegstation en het eindpunt van de Thalys-treinen uit Amsterdam, Brussel,  Brussels Airport, Oostende en Keulen, de Eurostar uit Londen en de meeste treinen uit Noord-Frankrijk.

Esprit Brasserie - Terminus Nord

Het indrukwekkendst is de sfeer van de ontluikende spoorjaren nog te voelen in het wonderschone restaurant Terminus Nord, schuin tegenover het Gare du Nord. Terminus Nord heeft nog de oude, Belle Epoque splendeur. Een adembenemend decor uit de pionierstijd van de Franse spoorwegen. Prachtige eetzalen met een mix van art-nouveau en art-déco, verweven in een cocktail van koper, mahonie, leder en spiegels. Links en rechts 'parkeerplaatsen' voor koffers voor aankomende en vertrekkende reizigers. Wanden vol met de mooiste fresco's en authentieke posters en glazen plafonds met glas in lood. In november 2014 heb ik hier voor het laatst gegeten en genoten van de 'Bouillabaisse Marseillaise' en een nagerecht met de naam 'Symphonie autour d'une pomme'. Genietend van de feilloze bediening, gekleed in het zwart met lange witte schorten, bijna dansend met volle dienbladen en de dynamiek van de steeds binnenkomende reizigers, op weg of onderweg.

Feilloze bediening, gekleed in het zwart met lange witte schorten, bijna dansend met volle dienbladen

Parijs dankt zijn mooiste brasserieën  aan één man; Jean Paul Bucher (1938-2011), een voormalige kok uit de Elzas en tot 2005 eigenaar van de acht mooiste brasserieën van Parijs. Op 33 Jarige leeftijd besloot hij te investeren in oude Parijse, in verval geraakte brasserieën. In 1968 kocht hij zijn eerste aanwinst, Brasserie Flo, van zijn streekgenoot Louis Floderer. Bucher kreeg de smaak te pakken en kocht in de jaren daarna, in een rap tempo, nog zeven zaken, waaronder Balzar, Le Bœuf sur le Toit, Bofinger, La Coupole, Julien, Terminus Nord en, Le Vaudeville. Hij initieerde de Groupe Flo, eigenaar van vele restaurant-ketens. In 2005, zes jaar voor zijn overlijden op 73 jarige leeftijd, verkocht hij zijn geesteskind aan de Belgische miljardair Albert Frère. Jean Paul Bucher; "Monsieur Savoir Vivre". Hij creërde de Esprit Brasserie.


Deze blog heeft ook een speciale aanbieding voor u in petto: Voor altijd eten in de mooiste brasserieën van Parijs met een fikse korting die kan oplopen tot wel 20% op de gehele rekening, tot een maximum van negen personen. Ontdek nu zelf de voordelen van Esprit Brasserie. Dankzij de samenwerking met de Groupe Flo en Paris FvdV, kunt u in het bezit komen van uw persoonlijke 'Carte Esprit Brasserie', die u in staat stelt, om steeds met een grote korting, te eten bij de mooiste brasserieën van Parijs. Op vertoon van deze kaart ontvangt u tot een maximum van negen personen, 10% tot zelfs 20% korting op de gehele rekening. Voor elke twee euro, besteedt bij een van de aangesloten brasserieën, ontvangt u bovendien een loyaliteitspunt, die u kunt inwisselen voor cadeaus of speciale arrangementen. Verder ontvangt u per email, aanbiedingen die persoonlijk op u betrekking hebben. Bijvoorbeeld twee glazen champagne gratis bij uw verjaardagsdiner. De door u opgebouwde punten zijn steeds geldig tot 31 december van het volgende jaar.

Het prachtige decor van Terminus Nord

Voorwaarden: U kunt alleen registreren als u 18 jaar of ouder bent. Kortingen worden uitsluitend toegekend op vertoon van uw persoonlijke 'Carte Esprit Brasserie'. Om in aanmerking te komen voor uw persoonlijke kaart dient u zich vrijblijvend te registreren bij uw eerstvolgende bezoek aan een van de FLO brasserieën.



Terminus Nord, rue de Dunkerque 23, 10e arrondissement, metro Gare du Nord.